در شبکه های حسگر بی سیم به دلیل وجود تعداد زیادی حسگر در شبکه و عدم امکان دسترسی به آنها، تعویض و شارژ باتری آنها عملی نیست، بنابراین مصرف بهینه انرژی در این شبکه ها از اهمیت بالایی برخوردار است. به همین سبب در طراحی این شبکه ها مسئله اساسی، محدود بودن منبع انرژی حسگرها و ارائه روش هایی جهت بهینه کردن مصرف انرژی که باعث افزایش عمر شبکه می شود به شدت مورد نیاز است. یکی از عمومی ترین پروتکل ها برای کاهش مصرف انرژی حسگرهای بی سیم، پروتکل leach است. این روش از خوشه بندی حسگرهای بی سیم استفاده می کند که خوشه ها هر یک شامل یک گره اصلی به نام سرخوشه و تعدادی گره فرعی به نام عضو هستند. ایجاد کنترل روی تعداد و مکان سرخوشه ها و همچنین اندازه خوشه ها از نظر تعداد اعضا همواره به عنوان یک چالش مطرح بوده است. در این پروژه ، پروتکلی به نام sfla–leach پیشنهاد می گردد که تعداد و محل سرخوشه ها را به طور بهینه تعیین می کند. انتخاب سرخوشه ها بر اساس الگوریتم جهش قورباغه است که معیار برازش، بر اساس انرژی مصرف شده گره های شبکه در هر دور از عملیات محاسبه می شود. در نهایت پروتکل پیشنهادی با leach،leach-c weec و bn-leach مقایسه می گردد، نتایج نشان می دهد که طرح پیشنهادی نسبت به تمام پروتکل های فوق، از لحاظ طول عمر حسگرهای بی سیم افزایش یافته و همچنین مرگ اولین گره نسبت به سه پروتکل ابتدایی بهبود می یابد.