این پژوهش با هدف دستیابی به چگونگیِ عملکرد آیین های موسیقی درمانی در راستای بهبود بیماران آغاز گردید. در ابتدای راه پژوهشگر لازم می بیند دلایلی را که پرداختن به این موضوع را از دیدگاه اش ضروری جلوه می دهد، بیان کند که در قسمت مقدمه به توضیح مختصری از این ضروریّات می پردازد. از آن جایی که پرداختن به کلیّه ی آیین های درمانی در یک پژوهش دانشگاهی با توجه به زمان در دسترس غیر ممکن می نماید، پژوهشگر در اِوان راه یک آیین مرسوم در استان سیستان و بلوچستان ایران را موسوم به آیین "گواتی" انتخاب کرده و برای انجام بررسی های دقیق و مشاهده ی این آیین رو به نابودی به این استان سفر می کند. با همه ی افرادی که به نحوی در این آیین نقش و وظیفه ای دارند،و با چند بیمار بهبود یافته از طریق این آیین و همچنین چند بیمار درگیر با "گوات" مصاحبه به عمل می آورد. بدیهی است که در راستای رسیدن به هدف مورد نظر نیاز به گذر از مراحلی است که یکی از آن ها بررسی کامل نحوه ی اجرای چنین آیین هایی و همچنین اعتقادات زیر بناییِ چنین مناسکی است، که سعی شده در فصل اول با توجه به مشاهدات و مصاحبه ها به تفصیل بیان شود. در فصل دوم آیین مورد نظر با نخستین آیین موسیقی درمانی در کل دنیا، موسوم به آیین "شمنیسم" مورد مقایسه قرار می گیرد. که با توجه به محدود بودن زمان، آیین "گواتی" تنها با آیین شمنیسم از دیدگاه شخص "میرچا الیاده" تطبیق داده می شود. پژوهشگر به تشابهاتی میان این دو آیین دست یافته است که در فصل دوم به طور کامل توضیح داده می شود. در فصل سوم کلیّه ی اظهارات افراد مصاحبه شونده در راستای آیین "گواتی" از دیدگاه های دیگری مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه ی حاصله ی این پژوهش نیز در همین فصل بیان خواهد شد. امّید که چنین پژوهش مختصری راه را برای پژوهش های گسترده تر در راستای چنین موضوع پر اهمیّتی بگشاید.