تاثیر بازخورد اصلاحی نوشتاری به عنوان یک ابزار آموزشی مفید با ادعای تراسکات (1996) که نه تنها تاثیری نداشته بلکه مضر است مورد بحث قرار گرفته شده است. از آن زمان، نقش ارائه بازخورد به منظور بهبود نوشته های دانش آموزان از نظر صحت گرامری مورد بررسی قرار گرفته شده است. تا کنون، این بحث ادامه می یابد اما نتیجه گیری قطعی با در نظر گرفتن کمبود تحقیقاتی که شواهدی لیه و علیه بازخورد اصلاحی نوشتاری نشان دهند ممکن نمیباشد که این نتیجه گیری را تایید میکند که انجام دادن تحقیقات بیشتر ضروری میباشد . این مطالعه به بررسی اثر بازخورد اصلاحی نوشتاری در بهبود مهارت نوشتن زبان آموزان ایرانی از لحاظ صحت گرامری با استفاده از بازخورد اصلاحی مستقیم و فرازبانی می پردازد. هدف دوم مطالعه بررسی اثر افتراقی این دو نوع بازخورد اصلاحی نوشتاری بود . 45 شرکت کننده در سه کلاس دست نخورده در شهرستان سلماس واقع در استان آذربایجان غربی در این تحقیق شرکت نمودند. این تحقیق شامل دو روه ازمایشی و یک گروه کنترل بود. یکی از گروه های آزمایشی بازخورد اصلاحی مستقیم دریافت نمود و گروه آزمایشی دیگر بازخورد اصلاحی فرازبانی دریافت نمود. نتایج نشان میدهد که از نظر صحت دستوری هر دو گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت. همچنین ، نتایج نشان داد که تفاوتی میان دو نوع بازخورد اصلاحی نوشتاری وجود ندارد. تحقیق کنونی نشان میدهد که بازخورد اصلاحی نوشتاری موثر میباشد و بنابراین شواهدی برای پشتیبانی از آن فراهم میکند.