در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از روش تحلیل سیگنالهای ارتعاشی، وجود خرابی در یک سیستم تشخیص داده شود. روشهای متعددی در این زمینه وجود دارد مثل تحلیل در حوزه فرکانس و یافتن محتوای فرکانسی سیگنال موردنظر، تحلیل در حوزه زمان و استفاده از روشهای آماری و بالاخره تحلیل در حوزه زمان-فرکانس که اخیرا مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. تمامی این روشها، جزو روشهای غیر مخرب محسوب میشوند که در مقایسه با روشهای مخرب از نظر اقتصادی توجیه بیشتری دارند. در پژوهش حاضر از روش تحلیل در حوزه زمان-فرکانس استفاده شده است. با توجه به ماهیت پیچیده سیگنالهای خروجی از سیستمهای واقعی و احتمال وجود نویز در آنها، نیاز به روشی برای تحلیل ویژگیهای این سیگنالها است. در دهه های اخیر شبکه های عصبی به عنوان یک روش هوشمند در بسیاری از حوزه ها به کار گرفته شده اند. علت این امر، توانایی آنها در تشخیص الگوهای غیرخطی، طبقه¬بندی و قابلیت یادگیری مسایل پیچیده است. برای شروع تحلیل، ابتدا از یک مکانیزم ساده چهار میله¬ای به عنوان معیار درست عمل کردن روش پیشنهادی، برای استخراج سیگنال ارتعاشی مورد نیاز استفاده شده است. سیگنالهای شتاب مورد نظر با استفاده از چند سنسور ضبط شده، سپس با استفاده از روش تبدیل موجک پیش پردازش شده و در نهایت به عنوان ورودی برای آموزش و تست شبکه عصبی به کار گرفته شده است. در نهایت این روش برای تشخیص عیب در یک سیستم تعلیق واقعی تعمیم داده شده است. به این ترتیب با استفاده از روشی نه چندان گران قیمت و بسیار ایمن برای سازه مورد نظر، قادر شدیم تا مکان خرابی را در عضوی از سیستم تعلیق یک خودروی سواری واقعی تشخیص دهیم.