مجموع? آداب و رسومی که جوانمردان، مطابق آن رفتار می¬کرده¬اند، با نام «آئین جوانمردی» شناخته می¬شود.این¬آئین¬در ابتدا، جنب? فکری و فردی داشته و سپس با گذشت زمان، دارای تشکیلات اجتماعی شده¬است که هدف اصلی¬این تشکیلات، مبارزه با ستمگران و یاری محرومان بوده¬است. بسیاری از آداب و رسوم و ویژگی¬های فرهنگی جوانمردان، در ادبیّات فارسی، نمود پیدا کرده-است و به غیر از فتوّت¬نامه¬ها، در بسیاری از کتب اهل تصوّف و داستان¬های عامیانه نیز، ردّ پای جوانمردان، به چشم می¬خورد. همچنین بسیاری از شاعران و نویسندگان ایرانی در ادوار مختلف، در کتب نظم و نثر خود، به ویژگی¬های جوانمردان، اشاراتی دارند. شیو? کار در این پایان¬نامه، براساس روش کتابخانه¬ای و سندکاوی است و پس از بیان تعریفی از فتوّت و ذکر خاستگاه و تاریخچ? آن، آداب و رسوم اهل فتوّت و ارتباط آنها با تصوّف و سایر گروه¬های جوانمردی، بیان گردیده¬است؛ سپس به بحث پیرامون جوانمردی در ادب فارسی پرداخته شده و نمونه¬مثال¬هایی از آداب و فرهنگ جوانمردی، در کتب نظم و نثر(از آغاز تا پایان قرن هفتم هجری)، به صورت جداگانه در هر قرن، بیان گردیده¬است. .