با توجه به شواهد تاریخی و تجربیات گذشته، کشور ایران در منطقه ای زلزله خیز قرار دارد و غالب شهرهای کشور آسیب پذیر است و زمین لرزه بعنوان یک واقعیت طبیعی و تاریخی کشور ما میباشد که با وقوع آن، خرابی گسترده، تلفات انسانی زیاد و مقادیر قابل توجهی آوار بوجود می آید و انبوه آوار تولید شده از منابع مختلف باعث مختل شدن زندگی جامعه آسیب دیده میگردد و ضروری است با مدیریت آوار، جامعه سریع به حالت عادی، برگردد. بدین جهت لازم است اقدامات لازم برای نجات جان انسانها و برقراری خدمات شریانهای حیاتی و مهم و انجام عملیات باز سازی انجام گیرد. این پایان نامه با موضوع مدیریت آوار ناشی از زلزله به مطالعه میپردازد. که هدف آن پس از بررسی جنبه های مختلف، ارائه الگویی در این زمینه است. این پژوهش از نوع توصیفی و مصاحبه عمیق است. که در قالب کیفی و به روش مطالعه کتابخانه ای و اسنادی میباشد. پس از بررسی مطالعات پیشین و مرور تجربیات و پرداختن به ابعاد مختلف آوار، زلزله بم(5 دیماه 1382) بعنوان پژوهش موردی انتخاب گردید. سپس آمار آسیب، خسارت و نحوه اجرای عملیات آواربرداری بم ارزیابی گردید و با توجه به نقاط قوت و ضعف محیط داخلی، تهدید و فرصت مرتبط با مدیریت آوار پس از سانحه و با استفاده از مدل سوات، استراتژی های محافظه کارانه(wo) انتخاب و سپس برای تصمیم گیری با استفاده از ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی، اولویت بندی گزینه ها انجام گرفت. و استراتژی "تهیه طرح مدیریت آوار هرمنطقه متناسب با بودجه، دانش فنی و امکانات آن با همکاری شرکتهای تابعه بنیاد مسکن" بعنوان گزینه اول قرارگرفت و در نهایت روشهای اجرایی و دستورالعمل مدیریت آوار ارائه گردید. همچنین بعنوان نتیجه گیری کلی میتوان کمیت و کیفیت آوار و چگونگی دفع در ارتباط با محیط زیست و بهداشت عمومی و مسائل مالکیت در ارتباط با مردم را بعنوان کلید واژه های مدیریت آوار نام برد. بنابراین با توجه به افزایش جمعیت و توسعه شهری، آوار سوانح، نخاله ساختمانی و تولید زباله افزایش می یابد و زمین مورد نیاز دفع روند کاهشی خواهد داشت. همچنین کاهش معادن طبیعی مصالح سنگدانه و افزایش مشکلات زیست محیطی، توجه ویژه به مقوله بازیافت را در آینده اجتناب ناپذیر مینماید.