مسئله جدیدی که امروزه در خصوص کیفیت زندگی مطرح می شود، امیدواری به آینده است. با اینکه ایده امید از زمان آغاز خلقت آدمی وجود داشته است، اما بررسی علمی آن در زندگی انسان قدمتی کوتاه دارد و دوران طفولیت خود را می گذراند. به نظر می رسد در جوامع امروز که شهر آذرشهر هم از آن ها مستثنا نیست، عوامل عدیده ای در امید به آینده شهروندان تأثیر بگذارد که از آن جمله می توان به عوامل اجتماعی (سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی)، تغییر در الگوهای رفتاری (سبک زندگی) و مواردی مانند آن اشاره داشت. به همین خاطر پایان نامه حاضر با هدف تعیین میزان امید به آینده در بین شهروندان سعی داشته است عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی موثر بر آن را شناسایی نماید. روش تحقیق، پیمایشی بوده و ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد و محقق ساخته می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل شهروندان 59-20 ساله شهر آذرشهر می باشد که تعداد آن بر اساس سرشماری سال 1390، 39601 نفر بوده که از این تعداد، 380 نفر نمونه به روش خوشه ای انتخاب شده اند. اطلاعات پرسشنامه، توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد: میانگین میزان امید به آینده در بین پاسخگویان بالاتر از متوسط بوده و عواملی چون سرمایه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و دین داری و سبک زندگی بر متغیر امید به آینده تأثیر گذار بوده اند. نتیجه نهایی اینکه مجموع متغیرهای وارد شده در مدل رگرسیونی توانسته اند 40 درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین نمایند.