گندم یک محصول استراتژیک برای بسیاری از کشورها است. سن¬معمولی¬گندم آفت اصلی گندم و جو در مناطق وسیعی از شرق تا غرب آسیا، شمال آفریقا و شرق و جنوب اروپا به حساب می آید و آلودگی آفت در بعضی از مناطق، زمانی¬که هیچ روش کنترلی صورت نگیرد، بسیار مخرب بوده و باعث از بین رفتن 100 درصد محصول می شود. آنزیم آلفا¬آمیلاز در موجودات زنده وظیفه هیدرولیز ترکیبات کربوهیدراتی از جمله نشاسته و گلیکوژن و سایر ترکیبات وابسته را به عهده دارد. پروتئین¬های گیاهی مهارکننده آلفاآمیلاز و پروتئاز پتانسیل کاربرد بالایی را در زمینه مهندسی ژنتیک مقاومت گیاهان در مقابل آفات دارا می¬باشد. در این تحقیق اثرات مهارکنندگی پروتئین¬های بازدارنده جدا شده از سه رقم گندم اروند و هیرمند از گندم نان و بهرنگ از گندم دوروم بر آلفاآمیلاز و پروتئاز گوارشی سن¬معمولی¬گندم مورد بررسی قرار گرفت. درصد مهارکنندگی برای رقم¬های اروند و هیرمند به ترتیب %58 و %30 و برای رقم بهرنگ%55 بدست آمد. همچنین بازدارنده استخراجی از رقم اروند با میزان 55 درصد بیشترین تأثیر را بر فعالیت پروتئولیتیک کل عصاره معده داشته است و این در حالیست که مهارکننده های بهرنگ و هیرمند به ترتیب دارای 48 و 30 درصد اثر بازدارندگی بودند. آزمایشات الکتروفورزی (زیموگرام) پروتئین¬های بازدارنده نشان داد که، باند¬های فعالیت آنزیم آلفا¬آمیلاز در حضور پروتئین بازدارنده نسبت به شاهد (عدم حضور پروتئین بازدارنده) فعالیت کمتری دارد. در رقم هیرمند نسبت به رقم بهرنگ و رقم اروند آنزیم فعالیت بیشتری داشت که موید فعالیت مهارکنندگی بالا در رقم¬های اروند و بهرنگ می¬باشد.