به منظور بررسی اثر تنش شوری بر ژنوتیپ های نخود در مراحل هتروتروفیک (جوانه زنی) و آتوتروفیک (رشد رویشی)، دو آزمایش جداگانه یکی در مرحله جوانه زنی و دیگری در مرحله رویشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه زراعت و گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 1392 انجام شد. آزمایش مرحله جوانه زنی در سطح شوری صفر (شاهد) و 100 میلی مولار nacl درون پتری دیش هایی شماره ی 10 به مدت یک هفته انجام شد. و ارقام از نظر صفات وزن خشک گیاهچه، طول ریشه چه، طول ساقه چه، سرعت و در صد جوانه زنی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس ساده بین صفات نشان داد، ژنوتیپ ها از نظر صفات وزن خشک گیاهچه، طول ساقه چه و طول ریشه چه در سطح احتمال 5% اختلاف معنی دار داشتند و وزن خشک گیاهچه و طول ساقه چه با اعمال شوری کاهش یافت. اما طول ریشه چه در محیط 100 میلی مولار شوری نسبت به شرایط نرمال، افزایش نشان داد. برای صفات سرعت و در صد جوانه زنی در سطح احنمال 5% اختلاف معنی داری مشاهده نشد. آزمایش دوم نیزدر دو سطح صفر (شاهد) و 100 میلی مولار nacl در محیط هیدروپونیک اجرا شد. ارقام از نظر صفات طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، تعداد برگ و همچنین میزان عناصر سدیم، کلسیم، پتاسیم، نسبت پتاسیم به سدیم و کلسیم به سدیم، در ریشه و اندام هوایی ارقام مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت کشت هیدروپونیک از ترکیب غذایی هوگلند با غلظت 50% استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس بین صفات نشان داد ژنوتیپ ها از نظر صفات وزن خشک اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته، طول ریشه و تعداد برگ اختلاف معنی دار داشتند. طول ریشه در محیط 100 میلی مولار شوری نسبت به شرایط نرمال، افزایش یافت