تحقیق حاضر تاثیر به کارگیری همکاری در گفتگو را به عنوان یک تکنیک فرهنگی-اجتماعی برروی فراگیری، یادآوری، و نگرش انگلیسی آموزان ایرانی سطح متوسط پایین مورد بررسی قرار داد. بدین منظور، 88 یادگیرنده همگن از آموزشگاه های زبان شهرهای اراک و اصفهان در دو مرحله این تحقیق، تحقیق آزمایشی و تحقیق اصلی، شرکت کردند. تمامی شرکت کنندگان ابتدا در پیش آزمون شرکت نموده و پرسشنامه پیشنهای را پر نمودند. سپس به دو گروه همکاری و فردی تقسیم شدند و بمدت دو هفته تحت آموزش قرار گرفتند. در گروه همکاری، یادگیرندگان 6 فعالیت واژه-محور را با کمک یادگیرندگان دیگر تکمیل نمودند، در حالیکه در گروه فردی فعالیت ها به صورت انفرادی تکمیل شدند. پس از پایان آموزش از شرکت کنندگان پس آزمون گرفته شد و آنها یک پرسشنامه نگرشی پر نمودند. سه ارزیاب آزمون ها را مورد ارزیابی قرار دادند و نمرات شرکت کنندگان توسط تحلیل واریانس و آزمون تی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که گروه همکاری به طرز معناداری در فراگیری و یادآوری واژگان مورد نظر نسبت به گروه فردی عملکرد بهتری داشته اند. در آخر، نگرش یادگیرندگان نسبت به همکاری در گفتگو و فعالیت فردی مورد بررسی قرار گرفت. دلایل ممکن برای نتایج بدست آمده و کاربرد یافته های تحقیق در آموزش زبان و تدوین سرفصل درسی مورد بحث قرار گرفت.