با توجه به کمبود پژوهش ها در زمینه تاثیر انواع تمرینات مقاومتی بر پاسخ حاد و مزمن هورمونهای تیروئید، هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر حاد و مزمن دو نوع تمرین مقاومتی هرمی و هرمی واژگون بر سطوح t3، t4 و tsh سرم مردان جوان فعال بود. 20 آزمودنی مورد بررسی قرار گرفته در این پژوهش، به طور تصادفی به دو گروه تمرین هرمی و تمرین هرمی واژگون تقسیم شدند. دو گروه در 8 هفته تمرین مقاومتی هرمی و هرمی واژگون شرکت کردند. قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از آزمون اول (48 ساعت قبل از شروع تمرینات) و آزمون ن هایی (48 ساعت بعد از پایان تمرینات)، نمونه خونی از آزمودنی ها گرفته شد. جهت بررسی تغییرات متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه هرمی و هرمی واژگون، از آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر استفاده شد. هیچکدام از گروه های تمرینی تاثیر معناداری بر tsh، t4 و t3 سرم مردان جوان فعال نشان ندادند و تفاوت بین دو گروه نیز معنادار نبود (p>0.05). به طور کلی یافته های حاضر نشان داد که گروه های پژوهش، در طول زمان از الگوی تغییرات متفاوتی که به لحاظ آماری معنادار باشد پیروی نکردند. (p>0.05). این نتایج نشان می دهد که یک دوره تمرین مقاومتی مشابه پروتوکل تمرینی مورد استفاده در پژوهش حاضر، در مردان جوان فعال باعث تغییرات معنادار متابولیک نمی شود. همچنین این نتایج نشان می دهد که این عدم تغییر معنادار ارتباطی با اینکه تمرین مقاومتی هرمی یا هرمی واژگون باشد ندارد.