سازند گچساران معرف محدوده زمانی میوسن پیشین، در واحد رسوبی ـ ساختاری زاگرس چین خورده می باشد. این سازند به عنوان مهمترین پوش سنگ مخازن هیدروکربوری زاگرس از یک سو و برخورداری از نمک، گوگرد و گچ از سوی دیگر، اهمیت فراوانی در زمین شناسی ایران دارد. سازند گچساران در باختر شهر بندر عباس در استان هرمزگان، برونزدگی های مناسبی دارد. برای شناخت سازند گچساران از دیدگاه زمین شناسی رسوبی، برشی از آن به ستبرای 310 متر در جنوب کوه نمکی خمیر مورد مطالعه قرار گرفت. از این برش، 25 نمونه برای بررسی های میکروسکوپی و 12 نمونه برای آنالیزهای xrd و xrf برداشت شد. سازند گچساران در برش کوه نمکی بندرخمیر با مرز تدریجی بر روی سازند آسماری و با مرزی از نوع ناپیوستگی فرسایشی در زیر سازند میشان قرار می گیرد. این سازند در برش یاد شده شامل 261 متر ژیپس ـ انیدریت، 30 متر آهک و 19 متر مارن است. بررسی های صحرایی، مطالعات سنگ نگاری و آزمون های پراش اشعه ایکس و فلوئورسانس اشعه ایکس به شناسایی رخسارههای ژیپس ـ انیدریتی، مارنی، آهکی و ریز رخسارههای آهکی مادستون آهکی، مادستون آهکی ژیپسی ـ انیدریتی شده، مادستون آهکی سیلتی لامینهبندی شده، پکستون ـ گرینستون بیوکلاستی دولومیتی شده و وکستون اینتراکلاستی دولومیتی شده با فابریک فنسترال منجر شد. یافتههای این تحقیق نشان می دهد که رخساره های مارنی، آهکی و ژیپس ـ انیدریتی به ترتیب در محیط لاگونی، بین جزر و مدی و بالای مدی بجای گذاشته شده اند. توالی این سه رخساره، معرف ناحیه ی پشت یک رمپ کربناته است. نهشته های سازند گچساران در یک گستره لاگونی تا سبخایی با اقلیم گرم و خشک، با پیشروی و پسروی های محدود آب دریا و شرایط زمین ساختی آرام پدید آمده اند.