سطح استیلاسیون هیستونی در هسته ی جنین های شبیه سازی شده نسبت به جنین هایی با تکوین طبیعی پایین تر است. مهارکننده های هیستون داستیلاز با بهبود سطح استیلاسیون در این جنین ها می توانند بر روی کیفیت جنین ها در مرحله ی قبل از لانه گزینی و همچنین سطح بیان ژن های گوناگون به خصوص ژن های تکوینی تأثیر گذار باشند. در این تحقیق suberoylanilide hydroxamic acid (saha) به عنوان مهارکننده هیستون داستیلاز برای تیمار جنین های شبیه سازی شده استفاده شده است. این جنین ها به مدت 10 ساعت از شروع فعال سازی با 5 میکرومولار saha تیمار شده اند. سپس تکوین تا مرحله ی بلاستوسیست (آزمون mann-whitney)، شمارش تعداد کل سلول ها (آزمون tukey hsd) و میزان آپوپتوز (آزمون dunnett t3) در مرحله ی بلاستوسیست توسط تست tunel مورد بررسی قرار گرفت و همچنین سطح بیان ژن های oct4، cdx2، nanog، hspc117، و igf2 با روش real time pcr اندازه گیری شد (آزمون mann-whitney). میانگین تعداد کل سلول های جنین های شبیه سازی شده و تیمار شده در مرحله ی بلاستوسیست در مقایسه با گروه بدون تیمار افزایش پیدا کرده (p< 0.05). میزان آپوپتوز در جنین های شبیه سازی شده در مرحله ی بلاستوسیست نسبت به جنین های in vivo افزایش معنی داری را نشان می دهد (p< 0.05) در حالیکه با تیمار saha میزان آپوپتوز در جنین های شبیه سازی شده کاهش پیدا کرده و تفاوت معنی داری با گروه in vivo مشاهده نمی شود. سطح بیان ژن های ذکر شده در گروه شبیه سازی بدون تیمار کاهش معنی داری را نسبت به گروه in vivo نشان می داد که تیمار saha باعث افزایش معنی دار بیان این ژن ها نسبت به گروه بدون تیمار شد (p< 0.05). تکوین قبل از لانه گزینی تا مرحله ی بلاستوسیست در گروه با تیمار نسبت به گروه بدون تیمار افزایش معنی داری را نشان نداد. با وجوداینکه saha باعث افزایش تکوین قبل از لانه گزینی نشد اما با افزایش تعداد کل سلول ها و کاهش میزان آپوپتوز تا سطح جنین های حاصل از in vivo باعث بهبود کیفیت بلاستوسیست های بدست آمده از شبیه سازی شد. بهبود بیان ژن های ذکر شده بخصوص دو ژن nanog و igf2 که به حد نرمال در جنین های طبیعی رسید نیز ممکن است باعث افزایش پتانسیل تکوینی و شانس بقاء جنین ها در تکوین بعد از لانه-گزینی شود.