بررسیهای انجام گرفته بر روی ریزپوشینهها حاکی از متوسط راندمان 6 میکرومتر بود به گونهای که سایز ریزپوشینهها با افزایش /4-33/ 82 درصد فرآیند ریزپوشانی و تولید ریزپوشینههایی با اندازه 1 مقدار اینولین جایگزین شده به جای شیرخشک )تا نسبت 51 % ( به طور قابلتوجهی افزایش یافت. بر اساس تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی، تمامی ریزپوشینهها دارای حالت کروی با چروکیدگیهایی بر روی سطح خود بودند. ویژگیهای شیمیایی نظیر رطوبت و انحلالپذیری نیز با افزایش میزان اینولین موجود در ساختار ریزپوشینهها کاهش یافت. بررسیهای رنگسنجی نشان داد با افزایش اینولین متغیر l* کاهش و a* افزایش یافت. نتایج حاصل از بررسیهای مقاومت حرارتی ریزپوشینهها نشان داد که با افزایش دما تا c 71 ، فرآیند ریزپوشانی و همچنین نوع بستر به خوبی موثر واقع شده، به ? گونهای که ریزپوشانی با مقادیر بالاتر اینولین نسبت به شیرخشک، مقاومت حرارتی را کاهش داد درحالیکه جایگزینی بخشی از شیرخشک با اینولین) 25 یا 51 درصد( تأثیر بهسزایی بر افزایش مقاومت حرارتی ریزپوشینهها داشته است. نگهداری ریزپوشینهها در دمای 38 - درجه سانتیگراد نشان داد که مقاومت زندهمانی سویههای ریزپوشینه شده با مقادیر بالاتر اینولین) 51 درصد > ( تا ماه دوم بیشتر از نمونههای دیگر بود؛ درحالیکه در انتهای ماه پنجم نگهداری، نمونههای حاوی مقادیر 51 درصد و یا بالاتر شیرخشک، جمعیت سلولی بیشتری را در خود حفظ کرده بودند. بررسیها بر روی شکلات پروبیوتیک نشان داد که میزان 1 سیکل لگاریتمی، بیشتر از سلولهای ریزپوشینه شده بود. زندهمانی / کاهش سلولهای آزاد، بلافاصله بعد از تولید شکلات 8 1 سیکل لگاریتمی / 3 و 5 / سلولهای پروبیوتیک آزاد و ریزپوشینه شده در بستر شکلات در پایان ماه سوم انبارداری به ترتیب 15 نسبت به جمعیت اولیه آنها کاهش داشت؛ با این وجود، جمعیت سلولی در هر دو نمونه در پایان ماه سوم در محدوده قابلقبول ( 1 -cfu gr 11 log 6 > ( بود