در این تحقیق تعداد 360 قطعه جوجه نر یک روزه نژاد راس (308) به منظور بررسی اثر اسیدهای آلی بر روی عملکرد، برخی متابولیت های خون و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی استفاده شد. پرنده ها در قالب یک طرح کامل تصادفی با 6 تیمار و 5 تکرار به ازای هر تیمار و در هر تکرار 12 پرنده قرار گرفتند. 6 جیره آزمایشی مورد استفاده در این تحقیق شامل: شاهد به عنوان جیره پایه بدون هیچ آنتی بیوتیک محرک رشد و اسید آلی و جیره پایه حاوی 15 قسمت در میلیون آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، 25/0 درصد اسید بوتیریک، 25/0 درصد گلوباسید، 2 درصد و 3 درصد ارگاسید بودند. نتایج آزمایش اخیر نشان داد که عملکرد در سه هفته اول و سه هفته دوم دوره پرورش تفاوت معنی داری بین تیمارها وجود نداشت اما در کل دوره آزمایش افزایش وزن بدن در جوجه های تغذیه شده با آنتی بیوتیک ویرجینیا مایسین در مقایسه با سایر تیمارها به طور معنی داری (05/0p<) بهبود پیدا کرد و همچنین افزودنیهای اسید آلی نسبت به گروه شاهد افزایش وزن بالاتری را نشان دادند (05/0p<) و خوراک مصرفی در گروه تغذیه شده با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین در مقایسه با دیگر تیمارها بالاتر بود در حالیکه بین سایر تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p<). و در نهایت ضریب تبدیل غذایی در گروه تغذیه شده با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین و اسیدهای آلی به جز گلوباسید به طور معنی داری بهبود پیدا کرد (05/0p<). پاسخ ایمنی بر علیه گلبول قرمز گوسفند در 14 روز بعد از تزریق به طور معنی داری در گروه تغذیه شده با ارگاسید 2 درصد در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (05/0p<). همچنین وزن نسبی تیموس در روز 42 در گروه تغذیه شده با ارگاسید 2 درصد در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (05/0p<). طول دودنوم در 21 روزگی در گروه های تغذیه شده با اسید بوتیریک و گلوباسید و ارگاسید 2 درصد به طور معنی داری نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود(05/0p<). مکمل های افزودنی غذایی روی وزن نسبی ارگان های درونی در همه دوره های آزمایشی تاثیری نداشتند. در 42 روزگی غلظت کلسترول و تری گلیسرید سرم توسط همه افزودنی ها در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری تحت تاثیر قرار گرفته و کاهش یافته بود (05/0p<)، همچنین غلظت ldl سرم در پرندگان تغذیه شده با ارگاسید 2 درصد به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها کمتر بود (05/0p<).