به طور کلی و با بررسی های انجام شده در این برنامه که به بررسی جایگاه فلسفه ی هنر در برنامه ی فلسفه برای کودکان و به خصوص برنامه ی درسی سوکی می پردازد به نتایجی به شرح زیر دست یافتیم: - در این برنامه لیپمن به دنبال پرورش توانایی تعقل کودکان- از طریق برانگیختن تفکر، تفکر درباره ی مفاهیم،معانی،ابعاد زمانی و مکانی...- با استفاده از تجربه وارد عمل می شود: به این ترتیب که کار از تفکر در تجارب شخصی آغاز می شود.این امر به تدریج منجر به تحقق اهداف دیگر می شود: یعنی به پرورش خلاقیت – از طریق مطالعه ی نوشته های دیگران، تکمیل داستان و نوشته های ناتمام و...-، رشد فردی و میان فردی- از طریق بحث و گفتگو- پرورش درک اخلاقی-مفاهیم خوبی و بدی،نیکی و زشتی و معیارهای قضاوت درباره ی اعمال و رفتار و...- و پرورش توانایی مفهوم یا بی در تجربه می انجامد و البته باتوجه به این نکته که به زعم لیپمن باید به کودکان کمک کنیم که ارتباط کل و جزء را در تجربیاتشان بررسی کنند، شقوق مختلف را بررسی نمایند ، جزئیات را تا حد امکان در نظر بگیرند . میزان انعطاف پذیری دلایل موجود درباره ی باورها را بررسی کنند. میزان جامعیت و موقعیت را در نظر بگیرند، می توانیم به آنها کمک کنیم تا مفهوم تجارب مجزا و پراکنده را در ارتباط با هم درک کنند؛ به نظر می رسد با توجه به روشی که در برنامه ی درسی مورد نظر قرار گرفته است می توان به این نتایج دست یافت. - توجه به جوانب مختلف هنر نیز از مواردی است که لیپمن آن را در این برنامه مورد توجه قرار داده است.از جمله ی آنها می توان از موارد زیر نام برد: موسیقی- از طریق اجرای آهنگین اشعار،استفاده از قافیه ها و نیم قافیه هاو..- ، هنرهای تجسمی- نوشتن اشعار یا داستان هایی در شکل و ظاهری شبیه به موضوع نوشته و یا تجسم افکار و عقاید با استفاده از تصاویرو...- و ادبیات – نوشتن داستان و شعر، نقد دیگر نوشته هاو..- که در این برنامه از آنها برای پرورش بعد زیبایی شناسی تربیت دانش آموزان استفاده شده است. - درباره ی روش مورد استفاده قرار گرفته در این برنامه نیز همان طور که ملاحظه شد، لیپمن از روش گفت و گو، نقد و مشاهده برای تربیت هنری دانش آموزان در این مقطع سنی و تحصیلی-هفتم تا نهم- بهره گرفته است. البته روش گفت و گو زیر مجموعه هایی نیز دارد، به این صورت که استدلال و تعاریف مفاهیم نیز در این بخش قرار می گیرند. البته ابزارهایی نیز در این رابطه بکار گرفته شده است که شامل مواردی چون استفاده از تخیل، استفاده از تجربیات،استفاده از فنون شعر،نوشتن و... می باشد. - البته در این باره مسئله ای هم وجود دارد که به نظر می رسد باید مورد توجه قرار بگیرد و آن هم بحث ارزشیابی است. در این برنامه معلم در ابتدا تکالیف مورد انتظار خود را در انتهای ترم، به دانش آموزان یاد آور می شود. و در آخر نیز داستان آیینه ی هری به عنوان تکلیف انجام شده به معلم داده می شود ولی پایان کتاب سوکی اشاره ای به مقبولیت این داستان ندارد. به نظر می رسد در این برنامه بحث ارزشیابی متن به طور محسوس دنبال نشده است.