این پژوهش با دغدغه عوامل هویت ساز برای زنان ایرانی، به بررسی تاثیر مشارکت در سازمان های غیر دولتی بر بازتعریف هویت اجتماعی زنان خانه دار پرداخته است. بدین منظور چارچوب نظری با توجه به نظریات گیدنز ، کاستلز و برگر و همچنین نظریات فمینینستی در مورد مردسالاری مورد توجه قرار گرفته است. مفاهیم نظریه تجدد گیدنز، برای وضعیت رو به گذار ایران و تاثیر آن روی هویت افرادی که چنین تجربه ای را در جامعه از سر می گذرانند، قابل توجه است. نظریات برگر و کاستلز نیز در زمینه بازتعریف هویت اجتماعی قابل توجه و استفاده است. علت انتخاب زنان خانه دار ، به عنوان آزمودنی های این تحقیق، این بوده است که این قشر از زنان از فرصت هایی که اشتغال برای بازتعریف هویت اجتماعی ایجاد می کند بی بهره اند و از سوی دیگر زمان بیشتری برای اختصتص به فعالیت های اجتماعی از قبیل مشارکت در سازمان های غیر دولتی دارند. به دلیل محدودیت این تحقیق جامعه آماری، به زنان خانه دار شهر تهران محدود شده است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. همچنین از آنجا که روش این تحقیق علی – مقایسه ای است، دو گروه از زنان خانه دار با هم مقایسه شده اند: زنانی که در سازمان های غیر دولتی عضویت دارند و زنانی که عضویت ندارند. طبق فرمول نمونه گیری کوکران برای یک جامعه 1400 نفری از زنان خانه دار، نمونه ای برابر با 400 نفر به دست آمد که در هر گروه 200 نفر با استفاده از تکنیک پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی گاما و آزمون کا اسکوئر مورد تحلیل قرار گرفته اند و طبق نتایج به دست آمده نتایج آماری به دست آمده حاکی از آن است که به واقع بین مشارکت اجتماعی زنان که در قالب عضویت آنها در سازمان-های غیردولتی بررسی شده است و نوع هویت آنها ارتباط معنا داری وجود دارد. بدین معنا که زنان خانه داری که در چنین سازمان هایی فعالند در مقایسه با همتایان غیر فعال خود, بیشتر به بازتعریف هویت اجتماعی خود دست زده و از هویت مدرن تری برخوردارند.