چکیده هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای تنطیم هیجانی در سه گروه وسواس-اجبار، سوء مصرف مواد و افراد عادی می باشد. روش پژوهش علی – مقایسه ای از نوع پس رویدادی است و گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار و سوء مصرف کنندگان مواد افیونی شهر تهران در سال 1392 که جهت درمان به بیمارستان امام حسین)ع) و چند کلینیک خصوصی مراجعه کرده اند، تشکیل می دهند. روش نمونه گیری در این پژوهش هدفمند می باشد. در این تحقیق از جامعه مورد نظر 40 نفر افراد مبتلا به اختلال وسواس-اجبار و 40 نفر از گروه سوء مصرف کنندگان مواد افیونی انتخاب شدند، همچنین 40 نفر از افراد عادی به عنوان گروه گواه در نظر گرفته شد. در ارتباط با اختلال وسواس-اجبار، ابتلای این افراد به ocd پس از مصاحبه توسط روانپزشک یا روانشناس بالینی، بر پایه ملاک های تشخیصی dsm_iv_tr و نمرات پرسش نامه y-bocs به منظور داشتن ملاک های ocd تأیید شد. در گزینش افراد معتاد از کلینیک های ترک اعتیاد، افرادی که درحال حاضر روند درمان آنها به وسیله متادون بود انتخاب شدند. به منظور مقایسه راهبردهای تنظیم هیجانی هر سه گروه پرسشنامه های دشواری در تنظیم هیجان (ders )و تنظیم هیجانی (erq) را پرکردند. یافته ها با کمک روش تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد در خرده مقیاس های اختلال در پذیرش پاسخ های هیجانی، اختلال در رفتارهدفمند، اختلال در کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی، دست یابی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی، فقدان شفافیت هیجانی و بازارزیابی شناختی افراد مبتلا به اختلال وسواس-اجبار با افراد عادی تفاوت معنادار داشتند، سوء مصرف کنندگان مواد نیز در خرده مقیاس های اختلال در کنترل تکانه و دست یابی محدود به راهبردهای تنطیم هیجانی با افراد عادی تفاوت معنادار داشتند. همچنین گروه مبتلا به اختلال وسواس-اجبار و سوء مصرف مواد در خرده مقیاس های اختلال در کنترل تکانه شبیه به یکدیگر بودند.