ایجاد بیشترین کارایی با استفاده از کمترین مصالح، به طور حتم از مهمترین اهداف علوم مهندسی است. مهندسـی ژئوتکنیک نیز از این قاعده مستثنـی نیست و گستـرش این علم توجه به تکنیک های جدید و کمتر شناخته شده در سیستم های نوین سـاخت فونداسیون را طلب می کند. از انواع سیستم های مدرن فونداسیون می توان به فونداسیون های پوسته ای اشاره کرد. شکل پوسته به طور کلی امکان استفاده از کمترین مصالح با بیشترین عملکرد را فراهم می آورد و این برای فونداسیون سازه ها نیز صادق است. همچنین فرم خاص پوسته موجب افـزایش ظرفیت باربری به ویژه در زمین های سست می شود، لذا استفاده از شـالوده های پوسته ای یک گزینه مناسب برای فونداسیون سازه های بلند بخصوص برج های مخابراتی در زمین های سست و ضعیف است. در این نوشتار، ضمن معرفی فونداسیون های پوسته ای، ظرفیت باربری و نشست این پی ها در مقایسه با شالوده های مسطح مشابه، صرفه اقتصادی این فونداسیون ها، تاثیر تیر لبه، پارامترهای مقاومتی خاک، ضخامت و زاویه راس پوسته بر ظرفیت باربری شالوده پوسته ای مطالعه و بررسی می شود، همچنین با مقایسه فرم های هندسی متداول این شالوده ها، مناسبت ترین فرم از لحاظ ظرفیت باربری، نشست و حجم مصالح مصرفی معرفی می گردد. برای مدل سازی این فونداسیون ها از نرم افزار abaqus/cae 6.11-3 بهره گرفته شد. تحلیل ها به دو صورت دو و سه بعدی و برای حـالت های مختلف المان های سطح تماس انجام گرفت. نتایج آنالیزها نمایانگر آن است که افزایش ضریب اصطکاک در المان های سطح تماس، کاهش زاویه راس و ضخامت پوسته و عدم استفاده از تیر لبه، افزایش ظرفیت باربری پی پوسته ای را بدنبال خواهد داشت، اما باید سایر شرایط نیز کنترل شود تا از ترک خوردگی و آسیب پوسته بتنی نیز جلوگیری شود.