با توجه به اینکه هپاتیت c شایعترین علت هپاتیت منتقل شونده از راه تزریق خون می باشد. همچنین از علل مهم ناتوانی در جهان بوده و از جهت دیگر یک بیماری قابل پیشگیری می باشد علاوه بر این جنبه های مختلف آن کاملا مورد بررسی جهانی قرار نگرفته و علت آن هم این است که از شناسایی آن کمتر از یک دهه می گذرد و از ابداع تست های تشخیصی آن مدت مدیدی نمی گذرد مطالعه در رابطه با hcv از موضوعات جذاب و بااهمیت در محافل تحقیقاتی می باشد به طوریکه روزانه چندین مقاله در مجلات معتبر پزشکی در رابطه با آخرین کشفیات و بررسی های انجام شده در رابطه با hcv به چاپ می رسد. با ذکر مطالب فوق اهمیت موضوع روشن می گردد. بر همین اساس و با آگاهی از عدم مطالعه اپیدمیولوژیک hcv در این استان اقدام به بررسی سرولوژی هپاتیت ویروسی c در چندین گروه پرخطرنمودیم که این افراد ابتدا با تست enzyme immunoassay به عنوان یک تست غربالی مورد بررسی قرار گرفتند و اگر تست غربالی مثبت می شد تست اثباتی با استفاده از روش western blot انجام می گرفت . جمعا 137 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. 23 نفر از پرسنل آزمایشگاه بالینی و پاتولوژی تست غربالی انجام شد که تست در تمامی موارد منفی بود. در 12 نفر جراح نیز تست انجام، که باز هم نتایج تست منفی گزارش شد. در 6 نفر از پرسنل مرکز دیالیز تست غربالی hcv انجام شد که نتیجه آن ها منفی گزارش گردید. در 96 بیمار نارسایی مزمن کلیه (crf) که تحت همودیالیز بود نیز تست غربالی انجام که در 26 بیمار تست غربالی و اثباتی مثبت گردید. در این بیماران چندین فاکتور در رابطه با مثبت شدن تست مورد بررسی قرار گرفت ، که جنبه ای که ارتباط آماری با ارزشی داشت مدت زمان دیالیز بود. که متوسط مدت دیالیز در گروه hcv مثبت 3/1 سال و در گروه hcv منفی 1/37 سال بود و ارزش آماری با آزمون کای دو p<0/05 بود. از لحاظ شیوع hcv در بیماران دیالیزی در مطالعه ما (27 درصد) تفاوت محسوسی با شیوع کلی hcv در بیماران همودیالیزی سایر کشورها نداشت . در اهداکنندگان خون در استانهای غرب کشور در سال 1375، جمعا 79000 مورد اهدا صورت گرفته بود که تست غربالی و اثباتی در 393 نفر آنها یعنی نیم درصد اهداکنندگان مثبت گزارش شد. که از لحاظ شیوع با شیوع جهانی hcv که حدود 0/5 تا 2 درصد است تفاوت چندانی ندارد.