انسان مداری (انسان دوستی) در محیطی فعلی جهان ندایی است که از همه نقاط به گوش می رسد ، همه جا صحبت از حقوق انسانی می شود بی آنکه حتی خود این جمله تحلیل شود که آیا اساسا چیزی به عنوان " حقوق انسان " معنا دارد ؟ در جهانی که انسان معیار باشد آیا می توان حتی یک فعل یا حتی یک گزاره که موافق طبع همه انسان ها باشد به دست آورد ؟ می توان همه دست آوردهای انسان مداری رادر چند جمله خلاصه کرد و همه آن کتب عظیم انسان دوستی را در یک دفترچه پنجاه صفحه ای بیان کرد : " انسان آزاد است " ، " انسان باید بتواند تعیینات دینی ، قومی ، مذهبی ، ملی و غیر ه ... خود را کنار بگذارد و زیر سایه لفظِ وجود بدون ماهیت جمع شود ، به ساخت ارزش ها بپردازد و طرحی نو دراندازد ." سارتر و ابن عربی به عنوان مرجع این قبیل تزها و نظریه ها نگرش های متافیزیکی و فلسفی دارند ، تحلیل نظریات این دو متفکر در" زیست جهان اکنون " حیاتی است چراکه انسان موضوع اساسی پژوهش این دو بوده است یکی در قبال محیط و فضای دینی به این کار اشتغال داشته و دیگری در محیطی الحادی به این موضوع پرداخته است. مرزبندی دقیق و تحلیل درستِ دستاوردهای سارتر و ابن عربی ، نگاهی واقع بینانه براساس "هندسه شناخت " به شباهت ها وتفاوت های نظریات این دو می تواند رهگشای مشکلات بیشمار انسان امروز باشد.