هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور بر افکار غیرمنطقی، شادابی و سازگاری زناشویی زوجین ناسازگار بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بهزیستی شهر رشت در سال 93-92 می باشد. نمونه آماری برای این تحقیق 16 زوج برآورد شده که به روش نمونه گیری در دسترس، زوجینی که مایل به شرکت در پژوهش بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر(das)، پرسشنامه شادمانی آکسفورد(ohi) و پرسشنامه باورهای غیرمنطقی اهواز(4ibt-a)، بود. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه، مداخله آزمایشی( درمان راه حل محور)، بر روی گروه آزمایشی به مدت 7 جلسه 90 دقیقه ای و یک بار در هفته اجرا گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور باعث افزایش شادکامی و سازگاری زناشویی و همچنین باعث کاهش افکار غیرمنطقی زوجین گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است.