اکنون که تکنولوژی و دانش بشری پیشرفت چشمگیری پیدا کرده، توجه به موضوع دانش و سرمایه انسانی بیش از پیش اهمیت خود را نشان می دهد. در این پژوهش با استفاده از داده های سالانه ١٣٤٥- ١٣٨٩اقتصاد ایران و بکارگیری متد غیرخطی str، به بررسی تاثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران پرداخته شد. با تایید رابطه غیرخطی بین متغیرها، تغییرات سرمایه انسانی دوره جاری به عنوان متغیر انتقال انتخاب و مدل lstr دو رژیمی پذیرفته شد. در ادامه ضرایب مدل برآورد گردید. مقدار آستانه برای متغیر انتقال ۰٨/١محاسبه شد. نتایج نشان داد که اثر گذاری سرمایه انسانی بر تولید ناخالص داخلی در دو رژیم مختلف متفاوت است. در رژیم اول زمانیکه سرمایه انسانی از مقدار آستانه ای کمتر است، تاثیر سرمایه انسانی بر تولید منفی و تاثیر سرمایه فیزیکی مثبت است. اما در رژیم دوم که مقدار سرمایه انسانی از ۰٨/١ بیشتر است، عکس این حالت برقرار است و سرمایه انسانی تاثیر مثبت و معنادار بر تولید دارد. به عبارتی اگر اقتصاد در رژیم اول باشد توجه به سرمایه فیزیکی و در صورتی که اقتصاد در رژیم دوم باشد، توجه به سرمایه انسانی اولویت دارد