نظام راهبری شرکت به مجموعه ای از فرآیندها، رسوم، سیاست ها، قوانین و نهادهایی گفته می شود که به روش یک شرکت از نظر اداره، راهبری و یا کنترل تأثیر گذارد و در نهایت، حقوق کلیه ذی نفعان شرکت را در نظر بگیرد. نیاز به این نظام در قالب تئوری نمایندگی بیان می شود؛ به این ترتیب که تفکیک مالکیت از مدیریت به مشکل نمایندگی منجر شد و این مسأله، ضرورت کنترل مدیریت شرکت توسط سهامداران را نشان داده و باعث شد هزینه های سنگینی در قبال این کنتر ل ناشی شود که می توان بیان نمود مدیریت سود در این نظام راهبردی در جهت پیشبرد اهداف سازمان تلقی می شود. در این تحقیق به دنبال بررسی میزان افشای داوطلبانه اطلاعات مالی توسط شرکتها و ارتباط آن با برخی مولفه های راهبری شرکتی و ارزیابی کیفیت سود بودیم. بطوریکه ارتباط پنج ویژگی غیر مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با کیفیت گزارشگری مالی آنها بررسی شده است. برای اندازگیری کیفیت افشای داوطلبانه از شاخصی متشکل از 139قلم بر اساس استاندارد های حسابداری ایران و سایر قوانین مربوط به افشا، استفاده شده و ارتباط احتمالی آن با اندازه شرکت، نوع موسسه حسابرسی، ساختار مالکیت شرکت، کیفیت سود و درصد اعضای غیر موظف شرکتها با استفاده از مدل رگرسیون بررسی شد. با توجه به میانگین متغیر ها نتایج نشان می دهد میزان افشا در بیشتر شرکتهای بورسی که کیفیت سود کمی دارند کمتر است اما میزان افشا در شرکتهایی که تمرکز مالکیت و اعضای غیر موظف کمتری دارند بیشتر است به طور کلی بین سطح افشا و کیفیت سود رابطه مستقیم و بین سطح افشا با اعضای غیر موظف هیات مدیره و تمرکز مالکیت رابطه معکوس وجود دارد.