تاکنون مطالعات زیادی در زمینه فلج مغزی کودکان صورت گرفته است،اما هنوز شناخت دقیقی درباره صدمات این بیماری برعملکرد سیستم عصبی- عضلانی بویژه در ارتقأ سطوح رفلکسی وبهبود دامنه حرکتی مفاصل افراد مبتلا وجود ندارد. وهمچنین مطالعات محدودی در مورد اثر تمرینات ورزشی بویژه تمرینات کششی انجام شده واطلاعات کمی در دسترس می باشد. اطلاعات این پژوهش می تواند پزشکان ودرمانگران توانبخشی را درتشخیص دقیق تر ونیز در درمان بیماری یاری نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرتمرینات کششی پاسیو بر ارتقای سطوح رفلکسی و دامنه حرکتی در کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک در پیش وپس از تمرینات کششی انجام گرفت. 24 کودک فلج مغزی 5-3ساله مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک در 2 گروه 12 نفری دختر و پسر با روش اجراء یکسان مورد مطالعه قرار گرفتند. تمرینات کششی پاسیو انتخابی در 6 هفته به صورت روزانه در 2 نوبت انجام می گرفت. طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون بود. تجزیه وتحلیل آماری از روش آنالیز واریانس، t test و manova انجام شد. نتایج نشان دادند که بعد از تمرینات کششی افزایش دامنه حرکتی پاسیو، ارتقأ سطوح رفلکسی، بهبود عملکرد حرکتی و کاهش تونوسیته عضلانی به طور چشمگیری قابل مشاهده بود. همچنین تأثیرتمرینات کششی در متغیر های واکنش رفلکسی، تون عضلانی، دامنه حرکتی مفاصل اندام تحتانی (فلکشن و وابداکشن ران ؛ فلکشن زانو ؛ دورسی فلکشن مچ پای چپ ) به طور معنا داری مستقل از جنسیت بود ( 05/0<p). ولی اثرتمرینات در متغیر های عملکرد حرکتی، واکستنشن ران ؛ دورسی فلکشن مچ پای به طور معنا داری وابسته به جنسیت بود ( 05/0>p). واثرتمرینات در کلیه متغیرها به طور معنا داری مستقل از سن بود( 05/0<p). کلید واژه: