نظر به این که تمام انسان ها به غذا نیاز دارند و غذا از زمین و به واسطه ی کشاورزی و صنعت های تابعه ی آن به دست می آید، تلاش برای طراحی یک نظریه اخلاقی و کاربرد اخلاق در این صنعت بزرگ و رابطه ی میان آن دو ضروری است. در کشاورزی از طرفی محیط زیست مانند آب،خاک،درختان، جنگل ها، آب و هوا واز سوی دیگر انسان ها مانند مهندسین کشاورزی، کارگران و متخصصین غذا، بهداشت و اقتصاد دخیل اند.بنابراین مطرح کردن اخلاق در توسعه ی کشاورزی از طرفی به مباحث زیست محیطی و اخلاق زیستی و از سوی دیگر به اخلاق کاربردی و اخلاق مهندسی مرتبط است و ما در این پایان نامه ابتدا به چگونگی ارتباط بین اخلاق وخصوصا اخلاق هنجاری با توسعه کشاورزی پرداخته و در ادامه ضمن بر شمردن ناهنجاریهای اخلاقی در عرصه کشاورزی، نظریه انسان گرایی ونتیجه گرایی و رابطه موجود بین این دید گاهها و چالشهای موجوددر کشاورزی رایج را مورد بررسی قرار می دهیم. سپس با استفاده از شرط قاعده زرین و عقلانیت اخلاقی این چالشها را ، ارزیابی کرده ومیزان کارایی عقلانیت اخلاقی را در اخلاق کشاورزی بررسی میکنیم .در پایان با طرح رویکرد اسلام در زمینه اخلاق زیست محیطی و اخلاق کاربردی سعی خواهیم کرد راهکارهایی اخلاقی برای برون رفت از مشکلات موجود در عرصه کشاورزی ارائه نماییم