زیبایی زنان از سوی گروههای مختلف به صورتهای متفاوتی معنا شده است . مفاهیم زیبایی و آرایش در جامعه ی معاصر پیوند تنگاتنگی با جنسیت پیدا کرده است . در این پژوهش به دنبال این مسله بوده ایم که معنای زیبایی را در قالب بررسی فرهنگ زیبایی در زندگی روزمره ی زنان از دیدگاه خود زنان دریابیم .یکی از مسائل مطرح شده در حوزه زیبایی زنان ، آرایش صورت است که امروزه در بین زنان عمومیت و رواج زیادی یافته است. پژوهش حاضر در پی مطالعه آرایش زنان و نقش آن در زندگی اجتماعی آن ها است. این مطالعه به روش کیفی و به وسیله ی مصاحبه با 20 زن 48 – 18 ساله شهر تهران که دارای آرایش هستند، صورت می پذیرد. نتایج پژوهش بیان گر آن است که آرایش با برنامه ی زندگی افراد در هم تنیده است و توسط آن تنظیم و هماهنگ می شود . زنان در طول مصاحبه به دامنه ای از دلایل اجتماعی، فردی و روان شناختی برای گرایش خود به آرایش اشاره می کنند. این اظهارات حاکی از آن است که با وجود فشارهای ساختاری موجود، زنان در انتخاب آرایش تا حدودی عاملیت خود را حفظ کرده اند. بنابراین به نظر می رسد که آرایش کردن، شیوه ای عقلانی برای صورت بندی مفهوم زیبایی و زنانگی برای زنان است که در آن زنان به وسیله ی آرایش قدرت مدیریت روابط اجتماعی من جمله رابطه با جنس مخالف را می یابند . به نظر میرسد زنان به وسیله ی این کردار نگاه مردانه و همچنین میل خود را مدیریت میکنند و به صورت بندی جدیدی از روابط قدرت در حوزه ی جنسیتشان دست می یابند .