کامپوزیت های پلیمر یونی- فلزی ( ipmc) از جمله مواد هوشمندی هستند که اخیراً در صنعت مکاترونیک کاربردهای گسترده ای یافته اند. این کامپوزیت ها، کامپوزیت های لایه ای فلزی پلیمری بوده که ساخت آنها از تکنولوژی پیچیده ای برخوردار است. این کامپوزیت ها نسل جدیدی از مواد هوشمند هستند که در محرک ها استفاده می شوند. هدف از انجام این پایان نامه ساخت یک کامپوزیت پلیمر یونی- فلزی با استفاده از لایه نشانی و بررسی تأثیر متغیرهای مختلف بر خواص و ساختار آن است. بدین منظور پس از تهیه ورق پلیمر پلی وینیل دن فلورید متخلخل، پوششی از طلا با اندازه ذرات نانومتر بر روی ورقه نازک آن به روش کندوپاش ایجاد گردید. در ادامه به کمک روش الکتروپلیتینگ با استفاده محلول پروپیلن کربنات، پیرول و نمک تری فلوئورومتان سولفونیمید لیتیوم، در شرایط کاملاً کنترل شده، پلی پیرول برروی طلا نشانده شد. جهت بررسی کیفیت پوشش از بررسی های میکروسکوپ الکترونی و آنالیز طیف سنجی مادون قرمز استفاده گردید. پارامترهای موثر بر لایه نشانی پلی پیرول شامل غلظت محلول، ضخامت پوشش طلا، دمای کاری و مدت زمان لایه نشانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش ضخامت پوشش طلا و مدت زمان لایه نشانی، ضخامت پوشش پلی پیرول بیشتر شده و کیفیت سطحی آن بهتر گردید. همچنین شرایط بهینه الکتروپلیتینگ برای مقدار غلظت محلول الکترولیت 1/0 مولار و دمای کاری 25- درجه سلسیوس بدست آمد.