چکیده فارسی عنوان : تأثیر نوع پوشک بر فراوانی عفونت مجدد ادراری در شیرخواران و کودکان اساتید راهنما : دکتر پارسا یوسفی، فوق تخصص نفرولوژی کودکان، دانشیار دانشگاه دکتر منیژه کهبازی، فوق تخصص عفونی کودکان، دانشیار دانشگاه اساتید مشاور: دکتر محمد رفیعی، دکترای آمار حیاتی، دانشیار دانشگاه دکترحسن طاهر احمدی، متخصص کودکان، استادیار دانشگاه نگارش و پژوهش : فاطمه معتمد مقدمه : عفونت دستگاه ادراری شایع ترین بیماری ادراری تناسلی در دوران کودکی می باشد. عفونت ادراری در کودکان بر خلاف بالغین علائم واضح و مشخصی ندارد و گاهی با تظاهرات غیر معمول مانند کاهش وزن، نارسایی رشد، بی اشتهایی، یرقان، تب منشأ ناشناخته بروز می کند و می تواند کاملاً بی علامت باشد یا اینکه جزئی از یک عفونت منتشر باشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نوع پوشک بر فراوانی عفونت مجدد ادراری در شیرخواران و کودکان انجام گرفت. روش کار : این مطالعه تحلیلی می باشد جامعه مورد مطالعه تمام بیماران 1 ماه تا 3 سال دختر با سونوگرافی نرمال مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان امیرکبیر که تشخیص پیلونفریت با توجه به کشت ادراری مثبت بالای cfu/ml 105 از یک نمونه میکروب مشخصی داشتند. بیماران در زمان بستری تحت درمان با سفتریاکسون وریدی به میزانmg/kg/day 50 و بعد از ترخیص تحت درمان با سوسپانسیون سفکسیم به میزان mg/kg/day8 به مدت 14 روز قرار گرفتند. بیماران بر اساس نوع پوشک استفاده شده توسط والدین به دو گروه تقسیم شدند. برای جلوگیری از عود عفونت ادراری به والدین کودک آموزش داده که به کودک مایعات زیاد داده شود. یافته ها : توزیع فراوانی نوع زایمان (611/0 = p value)، چندمین فرزند (557/0 = p value)، شغل پدر (280/0 = p value)، تحصیلات پدر (441/0 = p value)، شغل مادر (647/0 = p value)، تحصیلات مادر (804/0 = p value)، نوع پوشک (000/0 = p value )، علائم (000/0 = p value)، سابقه قبلی عفونت ادراری (288/0 = p value)، بهبودی کامل بعد از عفونت اولیه (052/0 = p value)، بهبودی یکماه بعد از عفونت اولیه (353/0 = p value)، دوماه بعد از عفونت اولیه (671/0 = p value)، سه ماه بعد از عفونت اولیه (025/0 = p value) بود. نتیجه گیری : بررسی تفاوت بین پوشک های معمولی (کهنه) با پوشک های با جذب بالا مشاهده شد که در کشت ادرار اول و دوم اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد و در کشت نوبت سوم در گروه مورد (کهنه) نسبت به گروه شاهد (پوشک با جذب بالا) تعداد دفعات عفونت ادراری به طور مشخص کمتر بوده است. واژگان کلیدی : پوشک، عفونت، ادراری، شیرخواران، کودکان

مقدمه : پیلونفریت از عفونت های دستگاه ادراری است. لزوم استفاده از داروی کمکی در کاهش زمان درمان بیماری و در مدت بستری، منطقی است در این مطالعه تأثیر ویتامین آ در بهبود علائم پیلونفریت بررسی شد. روش کار : در این مطالعه کارآزمایی دوسویه کور، 106 نفر از کودکان مبتلا به پیلونفریت حاد غیر عارضه دار شده به روش تصادفی به 2 گروه درمان با ویتامین آ و گروه شاهد تقسیم شدند. در هر دو گروه درمان پایه تجویز شد . زمان قطع علائم بیماری و نتایج کشت ادرار 48 ساعته و کشت روز 7 تا 10 توسط آزمون من ویتنی آنالیز شد. یافته ها : میانگین مدت زمان قطع تب در گروه ویتامین آ (1.7± 2.2) و در گروه شاهد(2.0±4.1) کاهش معنی داری نشان داد. (001/0=p) متوسط زمان قطع سوزش ادرار در گروه ویتامین آ (86/0± 43/0) و در گروه شاهد ( 4/2± 3.2 ) بود. (007/0=p) زمان قطع درد پهلو یا شکم، در گروه ویتامین آ(0.6± 1.2) و در گروه شاهد (2.6± 3.54) بود. (001/0=p) سایر علائم نیز در گروه ویتامین آ به مراتب کاهش داشتند (000/0=p). نتیجه گیری : به نظر می رسد ویتامین آ به عنوان یک داروی کمکی در بهبو د علائم پیلونفریت از جمله تب و سوزش ادرار و در نتیجه کاهش مدت زمان بستری موثر باشد. واِژه های کلیدی : پیلونفریت، ویتامین آ ، درمان کمکی

مقدمه : مثانه هایپراکتیو در کودکان مبتلا به مثانه هایپراکتیو علائم به صورت تیپیک با فوریت دفع ادرار و بی اختیاری ادرار بروز می کند. گاهی دختران برای جلوگیری از بی اختیاری ادرار حالت چمباتمه زدن روی پاهایشان را به خود می کیرند، مثانه در این کودکان کوچکتر و قویتر از حالت نرمال است. اجتناب از دفع ادرار یک اختلال شایع ادرار کردن است و معمولاً مرتبط با عفونت ادراری است. کودکان مبتلا اغلب دخترانی هستند که تنها دو بار در روز یعنی کمتر از حالت طبیعی که 7-4 بار است ادرار می کنند. به دنبال احتباس طولانی و دیستانسیون شدید مثانه، رشد باکتریال در مثانه رخ داده و باعث uti مکرر می شود. روش کار : تمامی بیمارانی که با تابلوی مثانه هایپراکتیو به بیمارستان امیرکبیر اراک مراجعه نمودند و همزمان کودکانی که به علت بررسی آزمایشگاهی و بدون بیماری خاصی مراجعه نموده بودند تحت مطالعه قرار گرفتند. از این دو گروه نمونه ادرار جهت بررسی ca و cr گرفته شد. در تمامی بیماران در صورت وجود عفونت ادراری از مطالعه حذف شدند. نتایج بدست آمده وارد نرم افزار آماری spss شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : شیوع هایپرکلسیوری در گروه مثانه نرمال 6/22% و در گروه بیمار 9/42% بود. از 133 فرد سالم مورد بررسی 30 نفر (6/22%) مبتلا به هایپرکلسیوری بودند و از 133 فرد بیمار مورد بررسی 57 نفر (9/42%) مبتلا به هایپرکلسیوری بوده اند. با استفاده از آزمون chi-square توزیع هایپرکلسیوری در دو گروه سالم و بیمار همگن نمی باشد(001/0 = p value). میانگین نسبت کلسیم به کراتینین در گروه سالم 55694/0 ± 384330/2 و در گروه مبتلا 56714/0 ± 186552/2 بوده است و اختلاف آماری معناداری بین میانگین نسبت کلسیم به کراتینین در دو گروه وجود ندارد (976/0 = p value). با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک ارتباط معناداری بین دو گروه و ایجاد هایپرکلسیوری وجود دارد و شانس ایجاد هایپرکلسیوری در گروه بیمار 58/2 برابر گروه سالم می باشد. نتیجه گیری : نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه از نظر هایپرکلسیوری وجود دارد و هایپرکلسی اوری به عنوان علتی برای مثانه هایپراکتیو می باشد و شیوع بالای هایپرکلسی اوری در این بیماران نشان داد که با درمان هایپرکلسی اوری در درمان مثانه هایپراکتیو میتوانیم موثر باشیم.

fc تشنجی است که بین 6 ماه تا 60 ماه در کودکان، همراه با تب 38 درجه و بالاتر در عدم حضور عفونت دستگاه اعصاب مرکزی، اختلالات متابولیکی و سابقه ای از تشنج afebrile رخ می دهد. تشنج های همراه با تب می تواند به دلیل مننژیت، آبسه مغزی، انسفالیت، صرع تشخیص داده نشده ای که با تب بروز می کند و یا fc باشد. با توجه به تفاوت شیوع fc در جمعیت های مختلف و اختلاف نوع فاکتور هایی که شاید با ابتلا به fc ارتباط داشته باشند بررسی و شناخت فاکتور های محتمل مرتبط با fc در کودکان هر منطقه و در مراکز درمانی مختلف، منطقی به نظر می رسد. روش کار : این مطالعه به روش مورد- شاهدی بر روی 150 کودک با اولین اپیزود تب و تشنج ساده به عنوان گروه مورد و 150 کودک تب دار بدون تشنج به عنوان گروه کنترل از میان کودکان از هر دو جنس و با رنج سنی 6 ماه تا 60 ماه مراجعه کننده به بخش اطفال بیمارستان امیر کبیر اراک انجام گرفت. پس از کسب رضایت آگاهانه از والدین کودکان چک لیست مربوطه تکمیل گردید. اطلاعات بدست آمده در نرم افزار آماری spss 19 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها : توزیع فراوانی سن در کودکان مبتلا به تب و تشنج ساده و کودکان تب دار (622/0 = p value) ، جنسیت (642/0 = p value) ، محل زندگی (032/0 = pvalue) تحصیلات پدر (193/0 = p value) تحصیلات مادر (001/0 = p value) ، نسبت فامیلی والدین ( 001/0 = p value) ، سن مادر در زمان تولد (011/0 = p value)، وزن کودک هنگام تولد (034/0 = p value) ، سابقه بیماری مادر حین بارداری (226/0 = p value) ، سابقه مصرف دارو توسط مادر در زمان بارداری (256/0 = p value) سابقه مصرف مواد مخدر توسط مادر در زمان بارداری (498/0 = p value) ، تب دار بودن در زمان مراجعه (001/0 = p value) ، علت تب در کودکان ( 001/0 = p value) 001/0 ، سابقه طبی و جراحی کودک ( 043/0 = p value) ، سابقه مصرف دارویی مزمن توسط کودک (032/0 = p value)، سابقه بستری در بیمارستان (001/0 = p value) اپیزودهای تب بدون تشنج در گذشه (001/0 = p value) شدت ترومای کودک (000/1 = p value) ، رشد ( 030/0 = p value)، وضعیت تکامل در کودکان (498/0 = p value) بود. میانگین و انحراف معیار هموگلوبین در کودکان گروه تب و تشنج در رنج سنی زیر 2 سال به ترتیب 42/9 ? 838/0 و در رنج سنی بالای 2 سال 32/10 ? 721/0 بود و در گروه تب دار میانگین و انحراف معیار هموگلوبین در رنج سنی زیر 2 سال 83/11 ? 718/0 و در رنج سنی بالای 2 سال 63/12 ? 761/0 بود. بحث و نتیجه گیری : بطور کلی نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که شیوع تب و تشنج در رده سنی بالای 2 سال می باشد. با توجه به اینکه سطح هموگلوبین نرمال نشان داده شد که شیوع آنمی در کودکان گروه تب و تشنج بیشتر بوده است.

مقدمه : تغذیه با شیر مادر بهترین شروع در زندگی هر کودک محسوب می شود. تحقیق حاضر به منظور تعیین علل قطع شیردهی در کودکان زیر 2 سال درخانم های مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امیرکبیر شهر اراک در سال 1393 انجام شد. روش کار : پژوهش حاضر یک مطالعه مورد – شاهدی است که بر روی مادران دارای کودک زیر 2 سال در شهر اراک در سال 1393 انجام شد. تعداد 125 مادر با قطع شیردهی در گروه مورد و 125 مادر با تداوم شیردهی در گروه شاهد قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای دو بخشی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی و نرم افزار آماری spss16 انجام گرفت. نتایج : یافته ها نشان داد که اکثریت مادران در گروه مورد (8/40%) و گروه شاهد (6/41%) بین 25-21 سال داشته و سن اکثر پدران در گروه مورد (48%) و گروه شاهد (52%) بین 30-26 سال بوده است. 4/78 درصد مادران در گروه مورد کارمند و 6/65 درصد مادران در گروه شاهد خانه دار بوده و 4/70 درصد از پدران در گروه مورد شغل آزاد و 72 درصد از پدران در گروه شاهد کارگر بودند. 4/58 درصد از مادران در گروه مورد لیسانس و بالاتر و 4/66 درصد از پدران در گروه مورد تحصیلات دیپلم و فوق دیپلم داشتند و 52 درصد از مادران و 60 درصد از پدران در گروه شاهد بوده اند. بررسی ها نشان داد فاصله محل کار و منزل (04/0 = p value) و کمبود شیر مادر (001/0 p value <) از عوامل قطع شیردهی در مادر و کمبود وزن گیری (03/0 = p value) و دوقلویی (001/0 p value <) از عوامل قطع شیردهی در کودک بوده است. از بین متغیرهای دموگرافیک تحصیلات مادر (009/0 = p value) و تحصیلات پدر (006/0 p value <) با قطع شیردهی ارتباط معنی داری داشته است. بحث و نتیجه گیری : ایجاد محیط حمایتی و سیاستها و برنامه های آموزشی می تواند نقش بسیار مهمی در تداوم شیردهی بخصوص در مادران فاقد تجربه داشته باشد.

یکی از شاخص های مهم توسعه و سلامت در کشورها، میزان مرگ و میر کودکان زیر 5 سال می باشد. بنابراین ترسیم دقیق چهره مرگ و میر کودکان در جامعه، به منظور شناسایی علل بروز و یا عوامل قابل اجتناب جهت طراحی مداخلات و جلوگیری از مرگ های مشابه، از جمله مهم ترین راهکارها برای کاهش این میزان است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماه مراحعه کننده به بیمارستان های امیر کبیر، طالقانی و ولی عصر اراک در طی سال های 1388 تا 1393 بود. روش کار : این مطالعه به روش توصیفی مقطعی، از ابتدای سال 1388 تا پایان سال 1393، بر روی کودکان 1 تا 59 ماه با مرگ زودرس مراجعه کننده به بیمارستان های امیر کبیر، طالقانی و ولی عصر اراک انجام گرفت. چک لیست اطلاعات کودکان بر اساس متغیر های تعریف شده در دستورالعمل نظام مراقبت مرگ کودکان 1 تا 59 ماهه دانشگاه های علوم پزشکی کشور و برخی متغیر های دیگر و براساس اطلاعات ثبت شده در مراکز درمانی تکمیل گردید. در نهایت فراوانی اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss 18 ، تعیین شد. نتایج : 267 (100%)، مرگ و میر 1 تا 59 ماه از ابتدای سال 1388 تا انتهای سال 1393، وجود داشت، که از این تعداد، 243 (91%)، 12 (49/4%) و 12 (49/4%) موارد از مرگ و میر، به ترتیب مربوط به بیمارستان های امیر کبیر، طالقانی و ولی عصر بوده است. بیشترین و کمترین موارد مرگ با 98 (7/36%) و 21 (8/7%) مورد به ترتیب در سنین 12-1 ماه و 48-36 ماه رخ داده بود. فراوانی پسران با 151 (%5/56) بیشتر از دختران بود. اکثر کودکان با 182 (%1/68) نفر، با پدر و مادر زندگی می کردند. در 9 کودک (%3/3) فوت کرده، سابقه مرگ زیر 5 سال در خانواده ی آن ها وجود داشته است. علل مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماه، در مجموع سه بیمارستان و در کل سال های بررسی شده، به ترتیب فراوانی شامل، ناهنجاری های مادرزادی 58 (7/21%)، اختلالات تغذیه ای و متابولیک 36 (4/13%) و بیماری های تنفسی 33 (%3/12%) بوده است. بحث و نتیجه گیری : نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در حدود %4/47 از مرگ های کودکان 1 تا 59 ماهه، به دلیل 3 علت ناهنجاری های مادرزادی، بیماری های تنفسی و اختلالات تغذیه ای و متابولیک می باشد و تمامی این علل تا حدودی می توانند قابل پیشگیری، تعدیل یا کاهش باشند. لذا طراحی مداخلاتی به منظور کاهش مرگ و میر کودکان به واسطه این علل ضروری می باشد.