امروزه شاهد تغییرات سریع در فناوری و شدت پیچیدگی محیط هستیم. در چنین شرایطی، ایجاد مزیت رقابتی نیازمند نوع جدیدی از سازمان هاست که قابلیت ایجاد و مدیریت دانش را داشته باشند. دانش تنها دارایی است که وقتی تسهیم می گردد، ارزشمند تر می شود. تسهیم دانش باعث ایجاد مزیت رقابتی از طریق کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت می شود. . به همین دلیل بسیاری از مدیران سازمان ها در ایران از قابلیت های فناوری و تسهیم دانش به شکل توامان استفاده نموده و اقدام به ایجاد سیستم های تسهیم دانش کرده اند. از آنجا که موفقیت سیستم های تسهیم دانش در گرو پذیرش و استفاده از آنها از سوی دانشکاران است، شناسایی عوامل موثر بر پذیرش سیستم تسهیم دانش از نظر دانشکاران اهمیت زیادی دارد از همین رو در این پژوهش با مرور ادبیات 7عامل درسه بعد مدیریتی، انسانی و فنی انتخاب شدند که این عوامل عبارتند از: در بعد مدیریتی: حمایت مدیریت ارشد، ایجاد انگیزه، درگیری افراد و آموزش؛ در بعد انسانی: تاثیر اجتماعی و در بعد فنی: انتظار تلاش، انتظار عملکرد، شرایط تسهیل کننده. برای انجام مطالعات میدانی براساس عوامل انتخاب شده، پرسشنامه ای در 34 سوال تنظیم شد ومورد تایید خبرگان قرار گرفت. سپس جهت جمع آوری داده در بین دانشکاران سازمان های شهر تهران که سیستم تسهیم دانش را پیاده سازی کرده بودند، توزیع گشت. داده های جمع آوری شده با آزمون t تک نمونه ای، آزمون t دو نمونه وابسته، آزمون همبستگی، آزمون فریدمن، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفتند. آزمون همبستگی نشان داد که در بین تمامی عوامل به صورت دو به دو همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. تحلیل مسیر نشان داد که هر انتظار تلاش، انتظار عملکرد، تاثیر اجتماعی، حمایت مدیریت ارشد، ایجاد انگیزه، آموزش تاثیر مستقیم و مثبتی بر قصد استفاده از سیستم دارند و قصد استفاده از سیستم نیز رابطه مستقیم و مثبتی با استفاده واقعی از سیستم دارد.شرایط تسهیل کننده تاثیر مثبت و مستقیمی بر روی استفاده واقعی از سیستم تسهیم دانش دارد. نتایج آزمون فریدمن نیز حاکی از این بود که این 7 عامل به ترتیب اولویت عبارتند از انتظار عملکرد، انتطار تلاش، آموزش، تاثیر اجتماعی، درگیری افراد، حمایت مدیریت ارشد و ایجاد انگیزه.