نام پژوهشگر: وحید قمری
وحید قمری اصغر محمد مرادی
خانه گازر در محله دلدل که یکی از محلات قدیمی شوشتر می باشد، قراردارد. با بررسی تکدانه های باارزش بجای مانده در بافت شهری ،تاریخی شوشتر،این خانه به عنوان نمونه ای که بسیاری از خصوصیات معماری گذشته شوشتر را دارا می -باشد،انتخاب گردید. مالکیت اثر در گذشته در اختیار خانواده گازر بوده و این خانواده تا سالهای اخیر در این خانه زندگی کرده اند،قبل از خانواده گازر نیز خانواده افضل که از خانواده های نامی شوشتر بوده اند در این خانه زندگی می کرده اند و بنا توسط این خانواده ساخته شده است. در حال حاضرنیز این ملک در اختیار اداره مسکن و شهرسازی می باشد. فرم معماری خانه به صورت درونگرا بوده و چیدمان فضایی آن به صورت دورساز می باشد.ایوان مرکزی شدادی نام داشته و در مجاورت این ایوان دو اتاق قراردارد. این فرم پلان فرم متعارف در معماری شوشتر می باشد. ایوان جنوبی (شدادی) و اتاق های کناری آن بر روی سکویی نسبتاً بلند قرار گرفته که در زیر آن شبستان واقع شده است . بر روی سطح سکو سی سرای شبستان قرار دارد که به صورت شش ضلعی می باشد. در وسط و در داخل حیاط یک سی سرای دیگر مربوط به شوادان می باشد. شوادان خانه علاوه بر دو سی سرا دارای بادگیر نیز می باشد. عناصر تزئیناتی در بنا شامل سنگ، آجر و گچ می باشد. تزئینات آجری بنا شامل خوون چینی های ایوان شدادی جنوبی است که به صورت خوون چینی های تخت و حصیری و خار ماهی و غیره می باشند. از تزئینات دیگر می توان به تزئینات سنگی بنا اشاره نمود که در قسمت ورودی اتاق ها و بر بالای آنها و نیز در داخل ایوان مرکزی و در دو طرف آن قرار دارند. نقوش این تزئینات شبیه نقوش گره چینی و مرکب می باشند. این تزئینات در شوشتر بسیار متعارف و متداول بوده که در گذشته توسط استاد کاران زبر دست و با وسایل ویژه ساخته و بر بالای درب اتاق ها نصب می شدند. این پنجره ها کار نور و تهویه اتاق ها را انجام می دهند. مصالح بکار رفته مانند اکثر بناهای موجود در شوشتر سنگ و آجر می باشد. این دو ماده ساختمانی را می توان به وفور در بناهای شوشتر به دلیل بوم آورد بودن مشاهده نمود. جهت این پژوهش،از روش تحقیق توصیفی –تحلیلی-همبستگی و مطالعه موردی استفاده شده است.هدف از بررسی خانه گازر شناساندن ارزش های فرهنگی،تاریخی ومعماری آن و انتقال این ارزش ها به نسل های آینده و نیز بررسی هرچه بهتر آن ازحیث فرم و پلان معماری، تزئینات وابسته به معماری آن ،مصالح موجود و آسیب های وارده بر پیکر آن به منظور دادن راهکار مناسب برای برگشت حیات مجدد اثر در کالبد شهری و استمرار آن در بافت شهری می باشد.