امروزه شبکه¬های حسگر بی¬سیم (wsn) بطور گسترده¬ای در سیستم¬های کنترلی و نظارت بکار می¬روند؛ آنجا که به لحاظ شرایط محیطی و یا جغرافیای محیط، علاقه¬ای به مداخله مستقیم انسان نبوده و یا حتی دسترسی به چنین مکان¬هایی عملا غیرممکن باشد. توپولوژی¬های کنترلی مبتنی بر مجموعه¬های همپوشان متصل (cds) یکی از انواع روش¬های سلسله¬مراتبی است که ضمن کاهش اتصالات اضافی به¬منظور حصول اطمینان از پوشش رادیویی مناسب در شبکه¬های wsn طراحی و پیاده¬سازی می¬شوند. این توپولوژی¬ها با معیاری از پیش¬تعریف شده، سعی در ایجاد یک ستون فقرات مجازی (vb) داشته تا با کاهش میزان پدیده طوفان¬های پخشی، بستری مناسب برای پیاده¬سازی یک مسیریابی ایده¬آل را در این شبکه¬ها فراهم نماید. در این پایان¬نامه سعی شده¬است، روش¬های مختلفی برای ایجاد انواع ساختار cds در شبکه¬های wsn تعریف شود. از مجموعه همپوشان متصل کمینه (mcds) که یکی از رایج¬ترین آنهاست گرفته تا شبکه¬های همپوشان متصل متوازن (lbcds) که اخیرا مورد توجه قرار گرفته¬است. بعلاوه امکان کنترل تضمین قابلیت اطمینان (reliability) نیز به هریک از پارامترهای مورد مطالعه افزوده شده است. یافتن cds یک گراف شبکه در زمره مسائل بسیار سخت (np-hard) قرار داشته و طبیعتا از طریق شیوه¬های تحلیلی معمول قابل حل نیست. به همین دلیل غالب تلاش¬هایی که تاکنون برای حل این مساله صورت پذیرفته، متکی بر شیوه¬هایی از قبیل الگوریتم¬های حریصانه (greedy)، تخمینی (approximative)، یا تکاملی (evolutionary) بوده است. تحقیق حاضر معطوف به شیوه آخر بوده و الگوریتم ژنتیک را بعنوان ابزاری برای حل این دسته مسائل بسیار سخت در دستور کار خود قرار داده است.