یکی از اهداف حقوق بین الملل در زمینه آلودگی دریایی تسهیل جوابگویی به ادعای خسارت کسانی است که از آلودگی متضرر شده اند. تا قبل از حادثه توری کانیون هیچ قاعده بین المللی خاص در زمینه مسئولیت ناشی از آلودگی نفتی وجود نداشت. حوادث منجر به آلودگی نفتی باعث شد که افکار عمومی از خسارت های ناشی از آلودگی نفتی کشتی، آگاه شوند که نتیجه آن انعقاد کنوانسیون های مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی نفتی و تأسیس صندوق بین المللی جبران خسارت ناشی از آلودگی نفتی در دریا شده است. در این رساله این کنوانسیون ها ونیز وظایفی که بر عهده دولت های صاحب پرچم قرار دارد مورد بحث قرار گرفته است.