تئوری محدودیتها ((toc روش اداره و مدیریت سیستمهای پیچیده می باشد. (www.focusedperformance) به عبارتی دیگر، toc روشی برای مدیران است که بتوانند نتایج کارکردهایشان را به نحو احسن پیش بینی بکنند. تئوری محدودیتها را می توان نگرش سیستماتیک نوین در فرآیند تفکر نیز نامید ((en.wikipedia.org تئوری محدودیتها مبتنی بر بهبود مستمر بوده و تمرکز اصلی آن بر شناسایی محدودیتها و گلوگاههای تولیدی به منظور افزایش مستمر بازده کل کارخانجات است. تئوری محدودیتها معتقد است که هر سبستم محدودیتهایی دارد و محدودیت ها ظرفبت و بازده سیستم را تعیین می کنند و وجود محدودیتها نشان دهنده پتانسیل برای رشد وانجام تغییرات نتیجه بخش است. ونیز اگر می خواهید توان وظرفبت را افزایش دهید باید بر روی شناسایی و بهبود محدودیتها یا گلوگاهها تمرکز کنید تئوری محدودیتها در حوزه تولید مطرح گردیده و در ایران به صورت کاربردی ،کمتر مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش با مطالعه منابع مختلف toc وبررسی نقاط ضعف و قوت آن و نیز بررسی شرایط موجود شرکت مورد مطالعه،سعی شده تا با یک دید عملگرا نسبت به این تئوری پرداخته شود و نتایج مورد نظر کسب گردد. از طرف دیگر به منظور ارتقاء عملکردی این این تکنیک و نیز جلوگیری وکاهش احتمال بروز مجدد محدودیتها و گلوگاههای شناسایی شده و مشابه آنها، به صورت تلفیقی از ابزار fmea (آنلیز حالات بالقوه خرابی و آثار آن) استفاده شده است و این مدل در کارخانه ارتعاشات صنعتی ایران با جامعه آماری 60 نفر مورد آزمون واقع شده و با استفاده از آزمونهای آماری و به کارگیری نرم افزار spss نتیجه استفاده از این مدل در شرکت مذکور مورد بررسی قرار گرفت و ونتایج حاصل نشان داد که شرکت دارای وضعیت متوسطی بوده و به کار گیری این مدل موجب رفع مهمترین محدودیتهای شناسایی شده گردیده و وضعیت آن را بهبود می بخشد.(ماهنامه کنترل کیفیت،شماره 26، 70) فرضیات مورد استفاده در این مدل عبارتند از: 1- کاهش هزینه های عملیاتی 2- افزایش تولید 3- کاهش احتمال بروز محدودیتهای مشابه 4- افزایش رضایتمندی مشتریان 5- کاهش موجودی کلیه فرضیات با استفاده از آزمون t تک متغیره مورد آزمون قرار گرفت و همگی اثبات شدند.