مقدمه : مسمومیت حاد ناشی از بیش مصرف مخدر ها از علل شایع مراجعه به بخش اورژانس می باشد. اگرچه نالوکسان ، آنتاگونیست خالص مخدر ، برای سالهای زیادی در دسترس بوده است ، هنوز هم در مصرف دوز مناسب و راه مصرف مناسب جهت تعادل در درمان بیش مصرف متادون و از طرف دیگر جلوگیری از بروز علائم سندرم محرومیت سردرگمی وجود دارد.هدف مطالعه حاضرمقایسه دو روش مرسوم تجویز نالوکسان در بخش مسمومیت بیمارستانهای کشور که شامل روش مرسوم دوز نگهدارنده نالوکسان ( تجویز به صورت انفوزیون وریدی ) و روش کنترل شده ی وابسته به علائم بالینی و بر حسب نیاز بیمار(prn) بر روی شدت علائم سندرم محرومیت می باشد. مواد و روشها : در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی یک سو کور انجام شد تعداد 80 نفر از بیماران افراد با علائم مسمومیت و بیش مصرف متادون به صورت تصادفی به گروو های تجویز نالوکسان انفوزیون و تجویز بر اساس نیاز تخصیص داده شده ، بروز و شدت علائم سندرم محرومیت در ساعات نیم،3 و 12 پس از تجویز اولیه نالوکسان بررسی گردید و همچنین میزان نالوکسان دریافتی در دو گروه ثبت گردید. نتایج : 80 بیمار کارآزمایی را تکمیل کردند(10 زن و 70 نفر مرد ).میانگین سن افراد 64/9 ±86/32 بود.میانگین سن در گروه prn 80/9±92/32 و در گروه انفوزیون 61/9± 80/32 بود. بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری از نظر سن و جنس و وضعیت اعتیاد وجود نداشت (05/0<p ). شدت علائم محرومیت در زمان های مورد بررسی به صورت معنی داری(001/0>p) در گروه تجویز بر حسب نیاز(prn) پایین تر است.همچنین درگروه prn کاهش میانگین شدت سندرم محرومیت در دفعات پیگیری به صورت معنی داری(001/0>p) رخ داده است در حالیکه این کاهش در گروه انفوزیون از نظر آماری معنی دار نبوده است(076/0p=).میانگین مصرف نالوکسان در گروه prn برابر96/0±18/2 و در گروه انفوزیون 11/1±22/3 بوده است و میانگین نالوکسان مصرفی در گروه تجویز بر حسب نیاز در مقایسه با گروه انفوزیون به شکل معنی داری (001/0>p) پایین تر بوده است بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه کارآزمایی بالینی مشخص شد تجویز نالوکسان به شیوه ی بر حسب نیاز در قیاس با شیوه ی انفوزیون مداوم به صورت معنی داریسبب کاهش بروز و شدت سندرم محرومیت شد..به علاوه بروز و شدت علائم محرومیت در گروه تجویز بر اساس نیاز به طور معنی داری در پیگیری های انجام شده درنیم ، 3 و 12 ساعت پس از تجویز نالوکسان کاهش یافت این درحالیست که کاهش مشاهده شده در گروه دیگر به لحاظ آماری معنی دار نبوده است.اختلاف آماری معنی داری در میزان نالوکسان مصرفی بین دو گروه وجود داشت و میانگین نالوکسان مصرفی در گروه prn پایین تر بود.که این امر توجیه کننده ی اختلاف مشاهده شده در علائم و شدت سندرم محرومیت می باشد. کلمات کلیدی : تجویز بر حسب نیاز، انفوزیون،مسمومیت با متادون،سندرم محرومیت