مشتق¬های h4- پیران چند استخلافی برای شیمیدان¬های سنتزی با توجه به فعالیت-های زیست¬شناختی و دارویی خود مهم می¬باشد. این ترکیب¬ها به¬عنوان داروهای ضدانعقاد، ضدسرطان و در درمان ایدز و گرفتگی عضلانی و غیره استفاده می¬شوند. در سال 1881 هانش یک فرآیند را برای سنتز 1،4 دی¬هیدروپیریدین مورد استفاده قرار داد. 1،4 دی-هیدروپیریدین دارای انواع فعالیت¬های زیست¬شناختی هم¬چون گشادکننده¬ی عروق، ضدتومور، ضددیابت، ضدسل و مسدود کننده کانال کلسیم می¬باشد. در سال¬های اخیر پژوهش¬های زیادی در زمینه بررسی اثرات کاتالیزگرها در این واکنش¬ها انجام گرفته است. به-تازگی tio2های متخلخل به¬دلیل ویژگی¬هایی از جمله: مساحت سطح زیاد، کانال¬های منظم، پایداری بالا، غیرسمی و ارزان بودن، طبیعت زیست¬شناختی بی¬خطر، آن¬ها را برای کاربرد¬های مختلف مناسب ساخته است. در این پژوهش، زیرکونیوم اکسی¬کلراید مستقر شده بر روی نانو تیتانیوم به¬عنوان یک کاتالیزگر ناهمگن جدید و کارآمد برای تهیه¬ی تک¬ظرف h4- پیران¬های تزیینی در واکنش تراکم سه¬جزیی بین آلدهید، مالونونیتریل یا اتیل سیانواستات و اتیل استواستات بررسی شد. هم¬چنین تهیه¬ی 1،4- دی¬هیدروپیریدین با استفاده از آلدهیدها، اتیل استواستات و آمونیوم استات به¬عنوان معرف بررسی گردید. از ویژگی¬های جالب این فرآیند شرایط ملایم واکنش، استفاده¬ی مجدد از کاتالیزگر، زمان کوتاه واکنش، خالص¬سازی آسان و بهره بالا است.