چکیده: سنایی، شاعری است که شعر پارسی را شوری تازه بخشید و شاعران این سرزمین از او بسیار آموختند. با این وجود هنوز شناخته‏شده نیست. جای آن دارد که شعر او از جهات مختلف بررسی شود. یکی از این جنبه ها تأویل است. تأویل در دل معناها می‏رود و مفاهیم پنهان را آشکار می‏کند. حدیقه الحقیقه به عنوان تاج مثنوی های سنایی، اسرار بسیاری در صدف خود دارد. با بررسی تأویل در حدیقه، کوچه های پر رمز و راز آن برایمان روشن می‏شود. در این پژوهش، در فصل اول به تبیین موضوع و چراهای آن، پرداخته شده. در فصل دوم به توضیح معنای تأویل و هرمنوتیک، انواع آن و تفاوت تأویل با تفسیر می‏پردازیم. در فصل سوم، سرگذشت سنایی و ویژگی های حدیقه را بیان می‏کنیم. در فصل چهارم تأویل در حدیقه سنایی را بررسی می کنیم. این پژوهش به تأویل به طور کلی، در حدیقه می‏پردازد، یعنی هر تأویلی که سنایی از آیات و احادیث داشته و تأویل هایی که می‏توان از حکایت ها و نمادهای سنایی، بیان نمود، بررسی می‏شود. در فصل پنجم به نتیجه‏گیری از پژوهش می‏پردازیم. در این پژوهش مشخص می‏شود، حدیقه با وجود ظاهر خشک تعلیمی که دارد، به دلیل این که اثری عرفانی است و عرفان همیشه با خود رازهایی دارد، پس بررسی تأویل در حدیقه می‏تواند، برای شناخت بهتر حدیقه، راه‏گشا باشد. کلید واژه ها: تأویل، حدیقه، سنایی، حکایت، نماد.