پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین سبک های مدیریت تعارض و ارتباط آن با شخصیت شغلی مدیران انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی می باشد و جامعه ی آماری آن را کلیه ی مدیران آموزشی زن و مرد مقطع متوسطه دوره اول نواحی 1 و 2 شهر زاهدان تشکیل می دهند. برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شده است، بدین سبب کل جامعه ی آماری به تعداد 107 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شده است. به جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه شخصیت شغلی واریسزاک و کینگ(2001) که دارای 40 سوال و سبک های مدیریت تضاد گریت(2005) که دارای 5 سوال بوده اند، استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها از نوع محتوایی و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 751/0 و 738/0 برآورد گردید. روش تجزیه و تحلیل به دو صورت توصیفی و استنباطی بوده است. در سطح توصیفی، با استفاده از شاخص های آماری نظیر رسم جداول فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد به توصیف داده ها پرداخته شده است؛ و در سطح آمار استنباطی به منظور پاسخ به سوالات تحقیق از آزمون تی تک گروهی، آزمون همبستگی، آزمون ریگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که شخصیت شغلی مدیران آموزش و پرورش تا حدودی هدفمند بوده و تمایل به سخت کوشی و تغییر در سازمان را دارند. همچنین سبکهای تعارض رایج در بین مدیران به ترتیب سبک همکاری، مصالحه و سازش است و سبکهای اجتناب و رقابت در بین مدیران کمتر رایج می باشد.