وابستگی شهرها به صنعت توریسم و ظهور مشکلات جدید شهری، مطالعات در زمینه توریسم شهری را تشدید می¬کند و زمینه های مختلف مطالعات گردشگری شهری را مطرح می-سازد، به طوریکه یافتن بهترین مسیر حرکت بین مبدأ حرکت تا مقصد توریستی در شهرهای با بافت تاریخی از نیازهای اولیه گردشگران می¬باشد و تاثیر بسزایی در میزان رضایت مندی آنها از سفر و شکل گیری تصویر ذهنی از شهر ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل مسیرهای گردشگری شهر کرمان با تاکید بر الگوهای رفتاری گردشگران می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی است که داده های مورد نظر از طریق مطالعه میدانی وکتابخانه ای جمع آوری ودر روش پیمایشی از ابزار پرسشنامه استفاده شد. حجم نمونه357 نفر با استفاده از فرمول کوکران تعیین وشیوه نمونه گیری سهمیه ای و پرسشنامه به صورت تصادفی بین گردشگران توزیع شده است. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارgis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن است که الگوی حرکتی گردشگران در شهر کرمان جهت دسترسی به جاذبه ها مناسب نبوده و همین موضوع باعث ایجاد گسیختگی در رفتار گردشگران در سطح شهر می¬شود و بعضاً گردشگران مجبورند با عدم شناخت کافی از شهر، مسیرهای طولانی را طی نموده که باعث ایجاد ترافیک ، هدر رفت انرژی، هزینه و وقت آنها در سطح شهر می شود که این امر سبب نارضایتی گردشگران از یک سو و شهروندان در شهر کرمان از طرف دیگر می باشد.در نهایت، مسیر بهینه گردشگری بر حسب معیارها و ضوابط با استفاده از اطلاعات فراهم آمده در پایگاه سیستم اطلاعات جغرافیایی نسبت به هر دروازه ورودی شهر با استفاده از تابع network analyst تعیین شده و با سایر مسیرهای غالب گردشگری، مقایسه و میزان مسافت اضافه طی شده در هر مسیر مشخص شده، در بخش پایانی، به لحاظ فضایی، با تحلیل و روی¬هم قرار دادن الگوهای غالب حرکتی گردشگران و مسیرهای بهینه نسبت به دروازه¬های ورودی شهرها، مسیرهای مشترکی مشخص می¬شود که با همپوشانی این مسیرهای مشترک، مسیرهای ویژه گردشگری شهر کرمان مشخص شده است.