هدف تحقیق حاضر، این است که تأثیر بدهی، اندازه شرکت و نقدینگی بر حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقدی عملیاتی و تأمین مالی (جاری و آتی) مورد بررسی قرار گیرد. حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقدی، به تغییرات مخارج سرمایه ای شرکت ها در قبال تغییرات در جریان های نقدی اشاره دارد. فرضیات تحقیق بر مبنای یک نمونه آماری متشکل از83 شرکت برای یک دوره 8 ساله (1390-1383) و با استفاده از مدل رگرسیون خطی چند متغیره و روش داده های ترکیبی، مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که رابطه مثبت و معنی داری بین جریان های نقدی و تصمیمات سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای وجود دارد. همچنین یافته ها حاکی از تأثیر منفی نقدینگی بر حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقدی است؛ اما تأثیر معنی دار بدهی و اندازه شرکت بر حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقدی تأیید نشد.