به منظور بررسی کارایی چهار تنظیم کننده رشد گیاهی و یک ماده هیومیکی بر گیاه پالایی سرب و نیکل به وسیله ذرت در یک خاک آهکی، دو آزمایش در شرایط گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با 3 تکرار انجام شد. خاک آهکی، در آزمایش اول با 500 میلی گرم سرب در کیلوگرم از منبع نیترات سرب و در آزمایش دوم با 250 میلی گرم نیکل در کیلوگرم از منبع نیترات نیکل تیمار گردید. فاکتورهای هر دو آزمایش به طور مشابه شامل محلول پاشی تنظیم کننده رشد گیاهی (شاهد و غلظت 10 میکرومولار از ایندول استیک اسید، بنزیل آمینو پورین، سالیسیلیک اسید یا جیبرلیک اسید) و کاربرد خاکی یک نوع ماده هیومیکی در سه سطح (صفر، 3 و 6 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) بود. نتایج نشان داد که با افزایش سطح ماده هیومیکی وزن خشک ریشه در هر دو آزمایش کاهش یافت. تنظیم کننده های رشد بنزیل آمینو پورین و سالیسیلیک اسید در آزمایش اول و جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید در آزمایش دوم موجب افزایش معنی دار وزن خشک ریشه گردیدند. محلول پاشی سالیسیلیک اسید موجب افزایش جذب سرب شاخساره ذرت کشت شده در خاک آلوده به سرب و کاربرد جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید سبب افزایش جذب نیکل شاخساره ذرت کشت شده در خاک آلوده به نیکل شد. محلول پاشی با برخی از تنظیم کننده های رشد در هر دو آزمایش اثر معنی داری بر فاکتور انتقال، کارایی انتقال، کارایی استخراج و کارایی جذب داشت. به طور کلی، فرایند اصلی در گیاه پالایی سرب و نیکل به وسیله ذرت، تثبیت گیاهی بود و در بین تنظیم کننده های رشد سالیسیلیک اسید بیشترین تاثیر را بر این فرایند نشان داد. کاربرد ماده هیومیکی اثر مشخصی بر گیاه پالایی سرب یا نیکل نداشت.