هدف پژوهش حاضر بررسی فراتحلیل پژوهشهای انجام شده در زمینه عوامل آموزشی موثر بر انگیزه پیشرفت تحصیلی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شامل کلیه پایان نامه های دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه های دولتی شهر تهران و همچنین مقالات مجلات علمی پژوهشی از سال 1391- 1381 می باشد . حجم جامعه آماری 140 رساله و مقاله بوده است تعداد 40 پژوهش با روش نمونه گیری قضاوتی به عنوان نمونه انتخاب شدند . روش های تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها عبارت است از: تعیین اندازه‏ اثر مطالعات بر حسب شاخصهای r و d ؛ z برای معناداری اندازه‏اثر ، برآورد فاصله اطمینان95 درصدی ، بررسی سوگیری انتشار( nfs) ، ترکیب اندازه های اثر، تحلیل همگنی مطالعات (q) مورد استفاده قرار گرفت . نتایج به دست آمده اندازه اثر عوامل آموزشی را 49/0 نشان داد. و متغیر های روش تدریس با 57/0 و راهبردهای آموزشی و یادگیری با 32/0 به ترتیب بیشترین اندازه اثر را بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دارند . متغیر رسانه های آموزشی اثر معناداری بر انگیزش پیشرفت تحصیلی نشان نداد . بررسی همگنی مطالعات نشان داد که مطالعات تحت ترکیب در همه متغیرها همگن می باشد . بررسی تعداد ناکامل بی خطر نیز نشان داد که در بین مطالعات مربوط به همه متغیرها سو گیری انتشار وجود دارد.