سابقه و هدف: امروزه عفونت با هلیکوباکترپیلوری یک مشکل جهانی است. با توجه به مقاومت ا?نتی بیوتیکی این باکتری، نیاز جدی به درمانهای جایگزین و یا موادی که مقاومت به ا?نتی بیوتیکها را کم کنند، احساس میشود. هدف ازاین مطالعه بررسی خواص ضد میکروبی و جلوگیری کننده از مقاومت ا?نتی بیوتیکی عصاره هیدروالکلی و استونی پوست و غلاف انار بر علیه هلیکوباکترپیلوری میباشد. مواد و روش ها: عصاره ی استونی و هیدروالکلی به روش خیساندن تهیه شد. جامعه مورد مطالعه را 60 نفر از بیمارن مبتلا به گاستریت که فاقد بیماری های بدخیم، دیابت و ضعف سیستم ایمنی باشند تشکیل می دهد. در این بررسی نمونه های حاصل از بیوپسی های معده افراد مبتلا به گاستریت از بیمارستان طالقانی طی یک دوره 5 ماهه جمع آوری گردید. پزشک متخصص از طریق آندوسکوپی 2 نمونه بیوپسی از بیمار گرفته شد، این نمونه ( نمونه ای که درون محیط اوره قرار نگرفته ) پس از تایید تست اوره آز مثبت فوری در داخل محیط نرمال سالین در داخل کولد باکس ( در شرایط دمایی 4 درجه ) و زمان کمتر از 2 ساعت به آزمایشگاه فرستاده شدند . سپس این بیوپسی ها در بروسلا آگار کشت داده شد و در انکوباتور در دمای 37 درجه وگاز پک c قرار گرفتند و نتایج بعد از 3-5 روز بررسی شدند . که پس از مشاهده کلونی ، رنگ آمیزی گرم انجام یافت و بعد از تعیین نوع باکتری ها، حساسیت و مقاومت نمونه در برابر دیسک استاندارد آنتی بیوتیک های سنتتیک بررسی گردید آزمایش آنتی بیوگرام جهت تعیین حساسیت و مقاومت باکتریایی به عصاره پوست و غلاف انار و آنتی بیوتیک های رایج سنتتیک به روش disc diffusion agar و mic انجام گرفت. در این تحقیقات علاوه بر بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره های تهیه شده بر نمونه های هلیکوباکتر پیلوری بر روی سایر پاتوژن های بدست آمده از نمونه بیماران از جمله استاف ساپروفیتیکوس ، استاف اپیدرمیس ، سالمونلا ، سودوموناس آئروژینوزا ، انتروکوک فکالیس ، کلبسیلا ، استرپ بتا همولیتیک b ، اشرشیاکولای واستاف ارئوس نیز بررسی انجام شد. یافته ها: عصاره پوست و غلاف انار نسبت به آموکسی سیلین می تواند اثر بهتری روی باکتری های ایجاد کننده عفونت های گوارشی علی الخصوص هلیکوباکترپیلوری داشته باشد. عصاره استونی اثر بهتری نسبت به هیدروالکلی بر روی اغلب باکتری های پاتوژن دارد و اختلاف معنی دار است. عصاره استونی و هیدروالکلی در نمونه های هلیکوباکترپیلوری حساس به کلاریترومایسین اثر بخشی مشابهی نسبت به کلاریترومایسین داشتند و در نمونه های مقاوم به کلاریترومایسین اثر بخش نبودند. نتیجه گیری: استفاده عصاره پوست و غلاف انار اثرات مشابه با کلاریترومایسین بر روی هلیکوباکترپیلوری داشته باشد و می تواند از آموکسی سیلین قوی تر عمل کند. اثر بخشی این دو عصاره در برابر سایر پاتوژن ها اغلب قوی تر از آموکسی سیلین و سیپرو فلوکساسین بوده است. با مقایسه اثر عصاره استونی و هیدروالکلی به این نتیجه می توان رسید که در اکثر سویه های هلیکوباکتر پیلوری حساس به عصاره پوست و غلاف انار, عصاره استونی اثر بخشی مشابهی نسبت به هیدروالکلی دارد.