کمبود آب همواره یکی از دغدغه های بشر بوده است. با توجه به عدم وجود منابع کافی آب قابل مصرف، با گذشت زمان روش های صنعتی تولید آب مطرح شدند که به دو گروه اصلی روش¬های تبخیری و روش¬های غشایی تقسیم می شوند. تولید آب به روش نمک زدایی و استفاده از غشاها بیشترین کاربرد را در صنعت تولید آب دارد. کیفیت مناسب آب تولیدی و همچنین هزینه ی پایین تر این نوع آب¬شیرین¬کن¬ها دلیل اصلی استقبال از این صنعت می باشد. پمپ های فشار قوی و غشاها مهم¬ترین اجزای سیستم اسمزمعکوس می باشند. پژوهش های زیادی جهت بهینه سازی عملکرد این دو بخش اصلی در مراکز تحقیقاتی سراسر دنیا صورت گرفته است. با گذشت زمان و ایجاد تغییراتی در طراحی این سیستم ها برای افزایش ظرفیت تولید، امروزه آب شیرین کن های اسمزمعکوس از بین تمام روش های تولید آب شرب از آب دریا، بیشترین استفاده رادارند. در این پروژه، عملکرد یک واحد صنعتی آب شیرین کن اسمزمعکوس در شهرستان کنارک مورد بررسی قرار گرفته است. افزایش بازیافت این سیستم ها با تغییر پارامترهای محیطی ارتباط مستقیم دارد، در نتیجه پارامترهای مؤثر شناسایی شده و رفتار جریان در مسیر عبور آب خام از روی غشاها مورد تجزیه و تحلیل قرار می¬گیرد. غلظت نمک، دما، فشار و دبی مهم ترین پارامترهای تاثیرگذار در یک سیستم اسمزمعکوس می باشند. با مدل سازی رفتار جریان و تجزیه و تحلیل تغییرات پارامترهای فشار و دبی وهمچنین با بررسی تعداد غشاهای موجود در یک محفظه فشار به این نتیجه رسیدیم که با تغییرات فشارطراحی و دبی ورودی اولیه، میزان کیفیت و کمیت آب تولیدی تغییر چندانی ندارد ولی با کاهش یک غشا از هر محفظه فشار و قرار دادن آن ها در یک واحدتولید جداگانه، دبی تولیدی و همچنین کیفیت آب تولیدی افزایش چشمگیری خواهد داشت،که این موضوع در مناطقی که با مشکل کمبود آب مواجه هستند می تواند حائز اهمیّت باشد