هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط و میزان تأثیر آموزه های شیعه بر سبک زندگی گروه همسالان (دبیرستان های دخترانه و پسرانه ناحیه 4 قم) بود که در میان دختران و پسران نمونه گیری مستقل به عمل آمد و برای هر گروه نمونه ای متشکل از 360 نفر که به طور تصادفی انتخاب و به پرسشنامه سبک زندگی و آموزه های شیعه پاسخ دادند که در این پژوهش پرسشنامه سبک زندگی شش عامل که با هم ارتباط درونی داشتند را مورد بررسی قرار می داد. نتایج پژوهش در حالت کلی نشان داد که آموزه های شیعه در چهار بعد از سبک زندگی تأثیر و رابطه معناداری دارد؛ که بیشترین تأثیر در بعد درک از زندگی۸۳% و سپس به ترتیب مسئولیت پذیری اجتماعی۸۲%، مدیریت استرس۸۲% و حمایت اجتماعی۷۷% بود. و از مقایسه ای که میان دو گروه پسران و دختران انجام شد نتایج نشان دهنده برتری گروه پسران در دو بعد حمایت اجتماعی و مدیریت استرس نسبت به گروه دختران و در مقابل برتری ناچیز گروه دختران در دو بعد مسئولیت پذیری اجتماعی و درک از زندگی نسبت به گروه پسران بود. در دو بعد فعالیت های جسمانی و تغذیه ارتباط معنی داری حاصل نشد که دلایل احتمالی آن مورد بحث قرار گرفت. اما در مجموع نمرات گروه دختران در پرسشنامه سبک زندگی و آموزه های شیعه نسبت به گروه پسران بالاتر بود. در کل، از نتیجه این پژوهش می توان نتیجه گرفت که دین به ویژه آموزه های شیعه بر سبک زندگی تأثیر مثبت و معناداری دارد و به نظر می رسد با تأثیرات گسترده عصر مدرنیته و گسترهی تبادلات فرهنگی که از کشورهای سکولار غربی و کمتر دین دار وجود دارد، پایبندی به اعتقادات اسلامی و آموزه های شیعه در کشور ایران عامل مهمی در انتخاب سبک های کارآمد و سلامت محور زندگی باشد.