صنایع ساخت وساز عمرانی قسمت عمده ای از بودجه مالی کشور ها را بخود اختصاص می دهند و قشر وسیعی از صنایع با آن در ارتباط مستقیم می باشند. لیکن علیرغم جایگاه اقتصادی آن در صنعت، بدلیل کیفیت پایین اجرا در پروژه های ساخت شاهد از بین رفتن میزان زیادی منابع و دوباره کاری به دلیل کیفیت پایین می باشیم. با توجه به منسوخ شدن شیوه های مدیریتی سنتی در دنیا و اهمیت فعالیت های عمرانی در جایگاه اقتصادی کشور، باید راه برای استفاده از شیوه های مدیریتی نوین مانند مدیریت کیفیت به این صنعت باز گردد تا علاوه بر بهبود کیفیت از سرمابه های ملی محافظت گردد. در این پژوهش به بررسی و امکان سنجی استقرار سیستم های مدیریت کیفیت و همچنین شناسایی عوامل موثر و موانع استقرار آن در پروژه های ساخت پرداخته شده است. با توجه به نتایج بدست آمده سیستم های مدیریت کیفیت در پروژه های ساخت قابل پیاده سازی بوده و مهمترین عامل بحرانی موثر بر آن رهبری می باشد همچنین عدم تعهد مدیران به کیفیت و عدم وجود آموزش کافی و اطلاعات ضعیف افراد نسبت به سیستم های مدیریت کیفیت بزرگترین موانع استقرار آن می باشد.