تمامی عوامل انسان ساخت و طبیعی موجود در شهر ، در گیر تغییر و تحولاتی پیوسته و آرام می باشند . رهایی از این تغییرات امکان پذیر نیست ، زیرا به معنای سکون ، ثبات و توقف است که منجر به مرگ حیاتی شهر می گردد . این فرآیند پویا و مداوم که در طی آن محدوده فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در جهات عمودی و افقی از حیث کمی افزایش و از کیفی تغییر می یابد ، اگر سریع و یا بی برنامه باشد به ترکیبی فیزیکی و مناسبی از شهر نخواهد انجامید ، در نتیجه چهره ، سیما و پیکره شهر را دگرگون می سازد و باعث ناکارآمدی ، فرسایش فضاها و فعالیت های شهری می گردد و چهره و معنایی متفاوت القا می کند. فرسودگی یکی از مهمترین مسائل مربوط به بافت های تاریخی شهر است که باعث بی سامانی ، عدم تعادل ، عدم تناسب و ناکار آمدی آن می شود . محله سیروس تهران یکی از محله های قدیمی تهران است که در پی دگرگونی های عظیمی که در ساختار نهادهای اجتماعی شهر ها صورت گرفته است با تضعیف احساس تعلق مردم به محله و فضاهای شهری رو به روشده است . هدف از این پژوهش برنامه ریزی و طراحی جهت بهبود وضعیت کالبد و منظر شهری که در پی فرسایش فعالیت ها صورت گرفته ، با استفاده از عناصر مبلمان شهری می باشد . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی است که روش توصیفی برای بیان اطلاعات مرتبط با ادبیات موضوع و نیز معرفی و شناخت محدوده مطالعاتی استفاده می شود ، و روش تحلیلی جهت تبیین روابط بین مولفه ها و شاخص های مختلف تحقیق و بررسی آنها صورت می گیرد. نتایج و دستاورد های این پژوهش اصولی است که توسط آن به گزینش و انتخاب عناصر مبلمان شهری متناسب با نیاز فضای شهری منجر گردیده که این امر موجب توزیع مناسب عملکردها و خدمات و دسترسی مناسب ، افزایش مطلوبیت فضاهای کالبدی برای کار ، زندگی ، تفریح و زیباسازی منظر شهری می باشد .