تقریبا تمامی صاحبنظران، منابع انسانی را به عنوان اساسی ترین عامل قلمداد کرده اند. تحولات عظیم سازمانی از توانمندی های نامحدود فکری این عامل سرچشمه می گیرد در این راستا مفهوم جدیدی که به تازگی معرفی شده و برگرفته و از رفتار سازمانی مثبت گرا است، سرمایه روان شناختی است. از طرف دیگر یکی از عوامل مهمی که بر عملکرد افراد در سازمان ها موثر بوده است و رابطه آن با عملکرد سازمانی مورد توافق صاحب نظران علوم رفتار سازمانی است، نحوه و شرایط کیفیت زندگی کاری در سازمان ها می باشد. هر سازمانی برای نیل به عملکرد شغلی مطلوب در جستجوی راه هایی است تا محیط را برای کارکنان مساعد سازد تا به درجه ای از توانایی برسند که تاثیرگذاری بیشتری بر روی کارشان داشته باشند. این مطالعه به منظور تعیین تأثیر گذاری سرمایه روان شناختی بر عملکرد شغلی و همچنین تعیین این تأثیر گذاری از طریق متغیر واسط کیفیت زندگی کاری می باشد. این تحقیق، ماهیتی پیمایشی کاربردی دارد. داده های این تحقیق از کارکنان شرکت توزیع نیروی برق شهر مشهد از طریق پرسش نامه جمع آوری شده است. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ بزرگتر از 7/0، برای سازه های مختلف پرسشنامه، پایایی آن را مورد تأیید قرار داد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش آماری مدل های معادلات ساختاری انجام شده است. همه فرضیه های تحقیق تأیید و نتایج نشان داد که اولاً بین سرمایه روان شناختی و عملکرد شغلی کارکنان شرکت توزیع نیروی برق شهر مشهد رابطه معنادار وجو دارد. ثانیاً بین سرمایه روان شناختی و کیفیت زندگی کاری رابطه معنادار وجود دارد. ثالثاً بین سرمایه روان شناختی و کیفیت زندگی کاری و نیز کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی رابطه معنادار وجود دارد. و در نهایت مشخص گردید که کیفیت زندگی کاری، نقش واسط در تاثیر تفکر سرمایه روان شناختی بر عملکرد شغلی ایفا می کند.