دانشگاه ها به عنوان عوامل کلیدی در توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، نقش مهمی را در آموزش سرمایه های انسانی ایفا می کنند. تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر رشد و توسعه در تمامی جوامع توسعه یافته و یا در حال توسعه نشان می دهد که بهره وری و اثربخشی سیستم های آموزشی در هر کشوری، توسعه فراگیر و رشد آن کشور را ارتقاء می دهد. نتایج پژوهش های صورت گرفته در کشورمان حاکی از آن است که کارکنان دانشگاه ها از مولفه های کیفیت زندگی کاری همچون فرصت رشد و امنیت مداوم، توسعه قابلیت های انسانی، حقوق و دستمزد منصفانه، محیط کاری ایمن و بهداشتی، فضای کلی زندگی و غیره گلایه دارند. در این میان با توجه به افزایش رقابت در میان دانشگاه های کشور به منظور توسعه و تعالی علم، ادب و فرهنگ، تربیت دانش آموختگان برتر و ارتقاء رتبه علمی کشور، توجه به مقوله غنی سازی شغل بیش از پیش حائز اهمیت می گردد تا از این طریق کارکنان احساس نمایند که واقعاً به سازمان تعلق دارند و با ارتقاء شاخص های کیفیت زندگی کاری آنان، انگیزه، نرخ ماندگاری و بهره وری فردی و سازمانی افزایش یابد. در این راستا، تحقیق پیش رو با هدف تبیین رابطه بین غنی سازی شغل و کیفیت زندگی کاری کارکنان غیر هیئت علمی دانشگاه های دولتی و غیر دولتی شهر تهران صورت گرفته است که بر این اساس یک فرضیه اصلی و پنج فرضیه فرعی تدوین گشت. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان غیر هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ (یکی از بزرگترین و برترین دانشگاه های غیر دولتی کشور) و دانشگاه تهران (نماد آموزش عالی کشور) بود. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های استاندارد از 347 نفر از کارکنان غیر هیئت علمی دو دانشگاه مذکور به صورت احتمالی طبقه ای گردآوری شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل رگرسیون و فریدمن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش با تائید فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی و رد فرضیه فرعی سوم، گویای آن بود که بین مولفه های غنی سازی شغل (تنوع مهارت ها، هویت شغل، استقلال شغل و بازخورد) به غیر از اهمیت شغل و کیفیت زندگی کاری کارکنان؛ رابطه همبستگی مثبت، مستقیم و معناداری وجود دارد.