در 21 مرداد ماه سال 1391 زمین لرزه ای به بزرگی (mw=6.5) منطقه اهر-ورزقان واقع در شمال غرب ایران (60 کیلومتری شمال شرق تبریز) را به لرزه درآورد. 11 دقیقه بعد زمین لرزه دیگری (mw=6.3) در فاصله 12 کیلومتری جنوب¬ غرب زمین لرزه اول به وقوع پیوست. جهت بررسی توزیع فضایی پسلرزه¬های این زمین لرزه¬ها، یک شبکه لرزه نگاری موقت متشکل از 10 ایستگاه (5 ایستگاه باندپهن سه مولفه ای و 5 ایستگاه باندکوتاه تک مولفه ای) در منطقه نصب کردیم و از تاریخ 4/7/91 تا 3/8/91 به مدت 29 روز داده ها را ثبت کردیم. تعداد 1827 پسلرزه بوسیله پیک کردن دستی موج p و موج s که حداقل در 4 ایستگاه دریافت شده بودند، جهت بررسی لرزه خیزی منطقه انجام شد. جهت تشخیص بهتر گسل مسبب زلزله، پسلرزه هایی که خطای rms در آنها کمتر از ms 50 بود، به روش دابل دیفرنس دوباره مکان یابی شدند. توزیع فضایی پسلرزه ها و محل کانون ژرفی آنها، نشان دهنده دو صفحه گسلی مجزا از هم بود که عمق متوسط آنها km 2 و km 6 به دست آمد. دو صفحه گسلی به دست آمده، در نقشه گسل¬های منطقه ترسیم نشده اند، بنابراین ما آنها را گسل ورزقان و چایکندی نامگذاری کردیم. این گسل ها را می توان به عنوان شاخه غربی گسل جنوب اهر نیز در نظر گرفت.